«اگر مجمع الصنایع وسیله تحصیل ما را فراهم نمی کرد، ما امروز دکتر و مهندس نبودیم.»

محسن رفیق دوست در کتاب خاطراتش می گوید: در سال 1388، یعنی 10 سال بعد از فوت آقای مجمع الصنایع [صاحب بلیزری که امام خمینی را در سال 1357 از فرودگاه به مدرسه علوی آوردند]، در یکی از دانشگاه های تهران برای ایشان مراسم بزرگداشتی گرفتند و مرا هم دعوت کردند. چند نفر از کسانی که در آن دانشگاه به مدارج دکترا و مهندسی رسیده بودند، می گفتند که اگر ایشان وسیله تحصیل ما را فرهم نمی کرد، ما امروز دکتر و مهندس نبودیم. می گفتند ما تا زمانی که آقای مجمع الصنایع زنده بود او را نمی شناختیم و با ایشان ارتباط نداشتیم. وقتی از دنیا رفت فهمیدیم که ایشان مخارج تحصیل ما را پرداخت می کرده است.

منبع: برای تاریخ می گویم، خاطرات محسن رفیق دوست، سعید علامیان، سوره مهر، ج ۲، ص 33 و 34