جمع کردن پیاز، ثمره جهاد با نفس؛ خاطره ای از آیت الله محمد حسین غروی اصفهانی

یکی از علمای نجف به نام آقای سید محمد رضا خلخالی گوید: روزی در بازار آیت الله محمد حسین غروی اصفهانی را در وسط کوچه دیدم که خم شده و پیازهایى را جمع می کند و می خندد!
رفتم خدمت ایشان و سلام کردم و پیازها را با کمک هم جمع نمودیم. از ایشان سوال کردم: چرا در حین جمع آوری پیازها می خندیدید؟
فرمودند: در سنین جوانی که برای تحصیل وارد نجف شدم، بسیار مرفه بودم.
با لباس عالی، یک تسبیح قیمتی داشتم … روزی در مقابل ضریح امیر المومنین علیه السلام تسبیح پاره شد و روی زمین ریخت ولی عزت نفس یا خود خواهی مانع شد خم شوم و دانه های تسبیح را جمع کنم. اما امروز که پیازها ریخت به یاد آن روز افتادم که در آن زمان برای من جمع کردن دانه های تسبیح سخت بود. ولی اکنون بحمدالله جمع کردن پیازهای بی ارزش برایم قابل تحمل است. به همین دلیل خوشحال و مسرور هستم.

منبع: هزار و یک نکته اخلاقی از دانشمندان، اکبر دهقان، ص ۲۴۶