روایت دانشجویان از حوادث عاشورای 88
روزنامه فرهیختگان نوشت: ششم دی‌ماه 88 برای همه کسانی که در آن به عزاداری سیدالشهدا(ع) می‌پرداختند، روزی فراموش‌نشدنی است؛ روزی که با اقدامات تلخ فتنه‌گران به ساحت امام‌حسین(ع) هتک‌حرمت شد و همین مهم باعث شد مردم و دانشجویانی که در دانشگاه تهران مشغول عزاداری بودند، به خیابان‌ها آمده و عزاداری خود را در آنجا دنبال کنند، حضوری که درنهایت باعث شکل‌گیری حماسه 9 دی شد. در ذیل روایت سه تن از شاهدان عینی آن روز آمده است.
صادق شهبازی، یکی از دانشجویان دانشگاه تهران در گفت‌وگویی درباره حوادثی که در روز عاشورا در دانشگاه تهران رخ داد، گفت: «در روز عاشورا جمعیت چندهزار نفری در دانشگاه تهران حضور داشت که مسئولان برگزارکننده و همچنین مسئولان امنیتی و انتظامی بنابر ملاحظاتی که داشتند، اجازه خروج این جمعیت را نمی‌دادند و درنهایت نیز اقناع کردن این مسئولان زمان برد.»
او ادامه داد: «درنهایت مسئولان قبول کردند که جمعیت از دانشگاه خارج شود، اولین گروهی هم که از هیات دانشگاه خارج شد به سمت خیابان‌هایی که بیشترین خطر در آنجا احساس می‌شد یعنی چهارراه ولیعصر، میدان ولیعصر و میدان هفت‌تیر حرکت کرد؛ دسته دوم هم به سمت خیابان آزادی و دسته سوم نیز به سمت خیابان جمهوری رفت.»
دانشجوی دانشگاه تهران تصریح کرد: «ساعت نزدیک 12:30 بود که جمعیت به چهارراه ولیعصر و میدان ولیعصر رسیده بودند و در بین مسیر نیز آثار آتش‌سوزی و اهانت فتنه‌گران به مقدسات کاملا نمایان بود، زمانی که مردم به آنجا رسیدند، فتنه‌گران انسجام پیدا کرده بودند و هرکدام هر آنچه در دست داشتند از سنگ و چوب گرفته تا بلوک‌های کنار خیابان را به سمت مردم و نیروهای امنیتی و انتظامی پرتاب می‌کردند که در این میان نیز عده زیادی مجروح شدند.»
شهبازی تصریح کرد: «یکی از صحنه‌های جالبی که در نزدیکی میدان ولیعصر به سمت خیابان کریمخان رخ داد این بود که برای دقایقی نیروهای امنیتی، انتظامی و حتی آقایان حاضر در جمعیت جا ماندند و این تنها خانم‌ها بودند که با حرکت به سمت کریمخان راه را باز کردند، البته نیروهای امنیتی و انتظامی که جای خالی خود را متوجه شدند، به سرعت خودشان را به آنجا رساندند.»
او بیان داشت: «در طول مسیر از میدان ولیعصر به سمت میدان هفت‌تیر، بسیاری از مردم عادی و نیروهای امنیتی و انتظامی را می‌دیدیم که با سر و صورت خونی در خیابان بودند و بقایای آتش‌سوزی ساختمان‌ها توسط فتنه‌گران نیز کاملا نمایان بود، البته در مسیر بازگشت جمعیت به دانشگاه تهران برای اقامه نماز بیشتر این اتفاقات رخ نشان داد.»
شهبازی خاطرنشان کرد: «در مکان‌هایی مانند انقلاب، میدان فردوسی و چهارراه کالج اوج آتش‌سوزی‌ها و خسارت‌هایی را که توسط فتنه‌گران ایجاد شده بود، مشاهده کردیم، البته زمانی که جمعیت به دانشگاه رسید، هنوز درگیری‌های پراکنده‌ای در جاهایی مانند پل ستارخان و… ادامه داشت.»
محمد کرمی یکی دیگر از دانشجویان دانشگاه تهران درباره حوادث ششم دی 88 گفت: «هر سال برنامه ما برای روز عاشورا شرکت در مراسم دانشگاه تهران است که حاج آقای پناهیان سخنرانی می‌کند و آقای حدادیان هم مداحی. آن روز اما با توجه به اتفاقاتی که روز تاسوعا افتاده بود این انتظار را داشتیم که در این روز هم تجمعاتی صورت گیرد اما دیگر انتظار حرمت‌شکنی روز عاشورا و اهانت به امام‌حسین(ع) را نداشتیم.»
او ادامه داد: «مطابق معمول هر سال ساعت هشت از خانه خارج شدیم. حوالی چهارراه ولیعصر معلوم بود که خیابان‌ها ملتهب است. برخلاف انتظار از نیروی انتظامی هم خبری نبود انگار آن آمادگی لازم وجود نداشت ولی ما به گمان اینکه اوضاع کنترلشده است، راهی مسجد دانشگاه تهران شدیم؛ حوالی ساعت 12 اما آقای حدادیان اعلام کرد که امسال به علت حرمت‌شکنی صورت‌گرفته به امام‌حسین(ع) ادامه عزاداری در خیابان انقلاب به‌صورت حرکت دسته عزاداری خواهد بود؛ اما کاملا تاکید داشت که به‌هیچ‌عنوان با کسی درگیر نشویم و فقط عزاداری کنیم.»
این دانشجو خاطرنشان کرد: «اتفاقی که خیلی آن روز من را آزار داد این بود که شاهد هتک‌حرمت عزاداران امام‌حسین(ع) بودیم. چند خانم چادری در تقاطع خیابان حافظ و انقلاب گرفتار شده بودند. متاسفانه چادر را از سرشان کشیده بودند و بندگان خدا به یکی از دفاتر تشکل‌های دانشجویی پناه آورده بودند.»
اغتشاشگران خیمه عزاداری دانشگاه شریف را آتش زدند
علیرضا جلولی، دانشجوی دانشگاه صنعتی شریف نیز درباره حوادثی که روز 9 دی در این دانشگاه به وقوع پیوست، گفت: «دانشگاه صنعتی شریف ساختمانی به‌نام «ابن‌سینا» دارد که محل اصلی برگزاری کلاس‌های عمومی در آنجاست و طبقه همکف آن نیز محل برگزاری هیات در ایام محرم است، آن سال نیز دانشجویان همکف این ساختمان را به حسینیه تبدیل کرده و عزاداری‌های دانشگاه در آنجا انجام می‌شد.»
او با اشاره به این آتش‌سوزی بیان داشت: «جلسه‌ام برای دفاع پایان‌نامه حدود ساعت پنج عصر با استادم تمام شد که از اتاق خارج شدم و یکی از ماموران حراست دانشگاه عنوان کرد طبقه همکف ساختمان ابن‌سینا آتش گرفته است. نکته جالب این است بعد از حوادثی که در روز عاشورا رخ داد، دیگر تصور نمی‌کردیم شاهد این‌گونه اتفاقات باشیم، به‌خصوص اینکه آتش‌سوزی حسینیه دانشگاه صنعتی شریف همزمان با راهپیمایی مردم صورت گرفته بود.»
او تصریح کرد: «زمانی که به ساختمان رسیدم، دیدم ماموران حراست با کمک یکدیگر در حال خاموش کردن آتش هستند؛ ولی کار از کار گذشته بود؛ هرچند عوامل به آتش کشیدن ساختمان ابن‌سینا به دور از چشم افراد و حاضران دانشگاه اقدام به این کار کردند ولی با ذکر دلیل می‌توان ثابت کرد که این کار توسط چه کسانی انجام شده است.»
جلولی تصریح کرد: «دانشگاه صنعتی شریف در آن زمان روزهای چهارشنبه به حالت نیمه‌تعطیل درمی‌آمد، علاوه‌بر این آتش‌سوزی نزدیک عصر صورت گرفته بود و از طرف دیگر آن روز راهپیمایی سراسری در کشور برگزار شده بود؛ با همه این تفاصیل طبیعتا باید دانشگاه در خلوت‌ترین روز خود به‌سر می‌برد، ولی در عمل این‌گونه نبود.»
این دانشجوی دانشگاه صنعتی شریف افزود: «زمانی که به ساختمان ابن‌سینا رسیدم تقریبا همان آدم‌هایی را دیدم که از هشتم مهرماه ٨٨ بی‌انضباطی و اغتشاش‌ها را در دانشگاه صنعتی شریف انجام می‌دادند، چراکه بی‌نظمی و اغتشاش در این دانشگاه از اوایل مهرماه شروع شده بود.»
جلولی گفت: «بعدها شنیدم یکی از خانم‌ها عنوان کرده که روز چهارشنبه، 9 دی‌ماه برخلاف روزهای دیگر، دفتر یک انجمن که در دانشکده صنایع این دانشگاه مستقر بود، به‌طور غیرمعمول شلوغ بود، دفتری که تقریبا محل کلی تظاهرات و اغتشاتشات از آنجا و دفتر انجمن ساماندهی می‌شد و این مهم یکی از نشانه‌هایی است که ثابت می‌کند افرادی که با صورت‌های پوشانده اقدام به شکستن شیشه‌های دانشگاه و تعطیلی کلاس‌های درس می‌کردند و حتی پلاکاردهایی را نیز در دانشگاه حمل می‌کردند، از آن دفتر ساماندهی می‌شدند.»
منبع: روزنامه فرهیختگان، شماره 2398، پنجشنبه 1396/10/7
