روایت محسن رفیقدوست از گفتگو با هاشمی رفسنجانی در ایام انتخابات ریاست جمهوری 92؛ بر من تکلیف شده است!

آنچه می خوانید بخشی از گفتگوی محسن رفیقدوست رئیس سابق بنیاد مستضعفان با خبرگزاری شفقنا است که به مناسبت ایام سالگرد رحلت امام خمینی صورت گرفته است:

بر می گردیم به موضوع مصاحبه، پس از امام بسیاری از همراهان ایشان از صحنه سیاسی کشور کنار رفته یا حذف شدند. دلیل این موضوع چه بوده است و متوجه خود آنان بوده است یا دیگران؟ آیا اجتناب ناپذیر بوده است؟ اگر امروز به گذشته برگردیم به نظر شما در این خصوص می توانستیم رویکرد دیگری را انتخاب کنیم؟

کسانی که همراه ما بودند یعنی نسل اول انقلاب حذف نشدند و کنار نرفتند.

حتی مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی؟

ایشان تا آخرین لحظه رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام بودند.

یعنی به نظرتان ایشان از صحنه حذف نشدند؟

خیر، حذف نشدند.

آیت الله هاشمی رفسنجانی می خواستند کاندیدای ریاست جمهوری شوند، ولی تایید نشدند…

معتقدم آقای هاشمی رفسنجانی خودشان دلیل حذف خودش بود. قبل از اینکه کاندیدا شوند، خدمتشان رسیدم و از ایشان پرسیدم که شما می خواهید کاندیدا شوید، گفت: شورای نگهبان بسیار راحت می تواند مرا حذف کند، گفتم چرا، گفت من خودم سه بار گفتم که دیگر توان ریاست جمهوری را ندارم، «إقرار العقلاء على أنفسهم جائز»؛ پرسیدم چرا کاندیدا شدید، گفت: تکلیف شرعی به من بار شد. گفتم می دانید که شما را رد صلاحیت می کنند، گفت: تنها راهی که این تکلیف از روی دوش من برداشته می شود، یکی اینکه مقام معظم رهبری رسماً بگویند کنار بروم و دیگر اینکه شورای نگهبان تاییدم نکند. گفتم: اگر رد صلاحیت شدید، ناراحت نمی شوید، گفت: خیر.
پس از رد صلاحیت آقای هاشمی رفسنجانی، سر و صداهایی شد که غیر از آن چیزی بود که خودش می گفت. آقای هاشمی می گفت، هم در خدمت رهبری و هم در میان فقهای شورای نگهبان گفتم، در دوره ای که رییس جمهور بودم، حداقل روزی ۱۶ ساعت کار می کردم، اما اکنون بیش از روزی ۴ ساعت نمی توانم کار کنم، لذا توان ریاست جمهوری ندارم. براساس قاعده فقهی شورای نگهبان به راحتی می تواند من را رد صلاحیت کند، ولی چون اکنون تکلیف شرعی به من شده، در انتخابات ثبت نام کردم، اگر تشخیص شورای نگهبان بر این بود که رد صلاحیت شوم، ناراحت نخواهم شود و اگر انتخاب شدم، مجبور خواهم بود با جانم بازی کنم.

تاریخ درج مطلب: پنجشنبه، ۲ خرداد، ۱۳۹۸ ۷:۱۲ ق.ظ

دسته بندی: خاطرات سیاسی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *