معلم از انتقاد ناراحت شد اما مشوق دانشجوی منتقد بود!
حمید قزوینی در کانال تلگرامی اش به مناسبت سالروز درگذشت استاد احمد بیرشک، نوشت:
استاد احمد بیرشک (۱۲۸۵-۱۳۸۱) ریاضی‌دان، تقویم نگار، پژوهشگر، معلم و از قدیمی‌ترین مدیران مدارس ایرانی همچون دوست و همکار قدیمی‌اش «احمد آرام» در پانزدهم فروردین از دنیا رفت.
او که علاقه‌ای شگرف به ریاضی داشت، در خاطره‌ای از دوران تحصیل خود می‌گوید: «در مقطع تحصیلی دانشسرای عالی، معلمی داشتیم به نام «کابرئیل یارئیر» که به ما مکانیک و ریاضی درس می داد. این شخص به دلیل آن که از نظر علمی در سطح پایینی قرار داشت، شیوه تدریس را رعایت نمی‌نمود و گاه در درس ریاضی، فیزیک تدریس می کرد. یک روز من قطعه کاغذی را روی میز گذاشتم و روی آن حرف‌های بین دو دانشجو را که کنارم نشسته بودند یادداشت کردم:
– آیا اینکه به ما تعلیم می‌شود ریاضی است؟
– نه، مسلماً فیزیک است.
– اما ما که دانشجوی ریاضی هستیم!
– بله، اما استاد ما ظاهراً خیلی دلش می‌خواهد بگوید که فیزیکدان است!
در همین گیر و دار معلم بالای سر من رسید و کاغذ را گرفت و بلافاصله شروع به تدریس ریاضی کرد. در امتحان سال آخر با مشخص شدن نتایج، متوجه شدم نفر دوم کلاس شده‌ام، در حالی که مطمئن بودم بهترین نمره برای من است. نمره ریاضی همکلاسی‌ام -هشترودی- 20 شده بود و نمره من 14. وقتی دلیلش را از معلم ریاضی پرسیدم، او در جواب گفت: «آیا موضوع کاغذ را فراموش کرده اید؟»، و از جیب خود یادداشتی که آن روز از من گرفته بود را بیرون آورد و این موضوع برای من جالب بود که او این همه وقت این کاغذ را نگه داشته!»
البته استاد بیرشک معتقد است که همین معلم مشوق خوبی بود و او را تشویق به ادامه تحصیل در فرانسه نمود. او حتی به احمد بیرشک پیشنهاد داد، او را به وزیر آموزش و پرورش فرانسه و رئیس دارالمعلمین عالی (اکول تورمال) معرفی خواهد کرد، که البته شرایط به گونه‌ای رقم خورد که این ایده به وقوع نپیوست.
