آخرین مراسم احیای مردی که شب قدر رفت و هنوز برنگشته!
امام موسی صدر در روز جمعه ۲۵ اوت ۱۹۷۸ برابر با بیستم ماه مبارک رمضان ۱۳۹۸ ه.ق. و سوم شهریور ۱۳۵۷ ه.ش. بیروت را به مقصد طرابلس غرب در لیبی ترک کرد. از مراسم آخرین شب قدر امام موسی صدر در لبنان (یعنی شب نوزدهم ماه مبارک رمضان) عکسی بر جای مانده است که به همراه خاطرهی یکی از شرکت کنندگان در این جلسه میبینید و میخوانید:
زمان: شب نوزدهم ماه رمضان ۱۳۹۸ ه.ق. برابر با شب اول به دوم شهریور ۱۳۵۷ ه.ش. و شب ۲۳ به ۲۴ اوت ۱۹۷۸ میلادی (یک روز قبل از سفر به لیبی)
مکان: شهرک طیبه؛ در نزدیکی بعلبک – منزل آقای قاسم عجمی.
افراد داخل تصویر: شیخ محمد یعقوب و دکتر حسین کنعان (صف اول) و ابوهشام و مرحوم ابویحیی (صف دوم) – از نزدیکترین یاران امام صدر در حرکت امل.
خاطره ای که الآن در ذهن دارم، مربوط به آخرین شبی است که با امام موسی صدر بودم: یکی از شبهای قدر سال ۱۹۷۸ بود و امام صدر در منطقه ای نزدیک بعلبک بنام طیبه، در منزل یکی از دوستانشان به نام قاسم عجمی حضور داشتند. قاسم عجمی یکی از دوستان با محبتی بود که امام هر از چند گاهی به منزلاش سر میزد. در حدود ظهر بود که به امام پیوستم. یادم هست که برای اولین بار ریش گذاشته بودم و طبیعتاً عادت نداشتم. به همین جهت کمی نا آرام بودم. برای اینکه تصور میکردم چهرهای نامناسب پیدا کرده ام. امام در همان ابتدای ورود متوجه ناراحتی من گردید. به همین جهت با تشویقات صمیمانه و مکرر خود مرا غافلگیر نمود. هنوز لحن کلام ایشان را به یاد دارم که چنین میگفت: «به به! چه صورت نورانی و زیبایی! الحمد لله! ماشاءالله! بسیار زیبا شده است! خیلی عالی است»! مکرراً مرا تشویق و بر امتیازات تصمیمی که گرفته بودم تأکید میکرد. امام میخواست به من اعتماد به نفس دهد و بگوید که خدا و رسولاش نیز چنین عملی را دوست دارند. به هر حال مرا حسابی ترغیب نمود تا این رویه را ادامه دهم. شب را در کنار امام بودم. آن شب بدون تردید یکی از زیباترین شبهای زندگیام بود. همان طوری که اشاره کردم، شب قدری بود و برنامههای خاص خودش را داشت. برنامههایی چون خواندن نماز، قرائت قرآن، دعا و … . همهی مراسم را خود امام اجرا نمود. ایشان قرائت میکرد و ما همراهی میکردیم. این آخرین شبی بود که با امام بودم. یکی دو روز بعد عازم سفر لیبی شدند.
راوی: سید حسین موسوی
منبع: امام صدر نیوز