“اون روز که کاری ازش ‏برمیومد نمی‌شد دیدش حالا ‏که می‌شه دیدش کاری ازش ‏برنمیاد”

دوره اول ریاست‌جمهوری مرحوم آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی در کابینه ایشان وزیر کشور بودم. به یاد دارم در آن زمان، در سالگرد رحلت امام خمینی ‏‏رحمه‌الله علیه و شاید سال ۱۳۷۰، در حاشیه مراسم، ‏خدمت مرحوم آیت‌الله پسندیده (برادر امام خمینی) رسیدم‎. ایشان ‏خاطره‌ای از مراجعه خود به وزارت کشور، در رژیم گذشته را بیان کردند که کلیت آن چیزی که به یاد دارم، چنین بود: «در ‏دوره پهلوی، در خمینِ ما ‏حاکمی بود که ‏به مردم ظلم می‌کرد. من ‏یکی، دو بار به آقای ‏اخوی (امام خمینی)، گفتم برویم تهران و ‏برای مردم خمین دادخواهی کنیم، ایشان ‏‏نپذیرفتند. تصمیم گرفتم به‌تنهایی کاری بکنم. به تهران آمدم و به ‏وزارت کشور مراجعه کردم و از محل دفتر وزیر جویا شدم، مرا ‏راهنمایی کردند. ‏مسئول دفتر وزیر درمورد کار من پرسید. گفتم می‌‏خواهم ‏وزیر را ببینم، پاسخ داد ایشان ‏جلسه دارند منتظر بمانید تا پس از اتمام جلسه با ایشان هماهنگ کنم. پس ‏از مدتی، چند نفر از اتاق وزیر خارج شدند، مسئول دفتر به ‏داخل رفت و برگشت و ‏مرا به ‏اتاق وزیر دعوت کرد. من وارد شدم، سلام کردم، ‏آقای وزیر هم از جا برخاست احترام ‏کرد. پس از آن، مشکل حاکم ‏خمین و ظلم او به مردم را برای آقای وزیر توضیح ‏دادم.
پس از پایان سخنان من، وزیر گفت: ‏شما ‏درست می‌فرمایید، ما اشتباه کرده‌ایم و ‏او را برکنار خواهم کرد. من خداحافظی کرده ‏از وزارت کشور به خمین ‏مراجعت کردم و ‏حاکم هم تغییر کرد‎».
پس از اتمام این دوره، تا سال ۱۳۷۵ که افتخار نمایندگی مردم تهران در مجلس شورای ‏اسلامی را یافتم، مسئولیتی نداشتم و برای کارهای علمی به قم بازگشتم. در یکی از ‏روزها که برای زیارت به حرم حضرت معصومه سلام‌الله علیها، مشرف شده بودم، هنگام بیرون‌آمدن از ‏حرم، شنیدم سه نفر از ‏زوار با لهجه یکی از شهرستان‌های اطراف اصفهان درباره ‏من، به همدیگر این جمله را ‏می‌گویند: «اون روز که کاری ازش ‏میومد نمی‌شد دیدش حالا ‏که می‌شه دیدش کاری ازش ‏نمیاد». جمله‌ای ساده و البته بسیار پرمعنا و دقیق.
اکنون که خاطرات گذشته را مرور می‌کنم از خود می‌پرسم به‌راستی اگر در ‏جمهوری اسلامی یک روحانی، چه رسد به سایر مردم، می‌خواست در وزارت کشور با ‏من به‌عنوان وزیر کشور دیدار کند، به همان‌ راحتی که آیت‌الله پسندیده، در زمان پهلوی با وزیر ‏‏کشور ملاقات کرد، می‌توانست؟ چه جمله ‏زیبا و معناداری را به من ‏گوشزد کردند، «اون ‏روز که کاری ازش میومد نمی‌شد دیدش، حالا که می‌شه دیدش ‏کاری ‏ازش نمیاد».فراموش نکنیم و به خاطر بسپاریم که:- رفتار مسئولان از دید مردم پنهان نیست و برای هریک براساس ‏برداشت خود و نه ‏‏خوشایند ایشان پرونده‌ای در ذهن دارند‎.‎- ریاست‌ها مانند عمر، به‌سرعت سپری می‌شوند، آنچه باقی می‌ماند عملکرد و رفتار ‏پسندیده و ‏ناپسند ‏ماست.

راوی: عبدالله نوری

منبع: روزنامه شرق، شماره 2914، سه شنبه 1396/4/27

تاریخ درج مطلب: سه شنبه، ۲۷ تیر، ۱۳۹۶ ۱۱:۴۶ ق.ظ

دسته بندی: خاطرات سیاسی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *