برگی از خاطرات با پروفسور رابرت گرنت؛ آیا اتحادهای استراتژیک با کشورهای غربی ایران را صاحب صنعت میکند؟

«آیا اتحادهای استراتژیک با کشور های غربی (مثلا قرارداد با توتال و رنو و۰۰۰)، ایران را صاحب صنعت می کند؟» «معمای چارلی یا جرج؟»
آرش خلیلی نصر، عضو هیات علمی دانشکده مدیریت و اقتصاد
دانشگاه صنعتی شریف نوشت: تقریبا یک سال از زمان ورود پروفسور رابرت گرنت به ایران می گذرد۰ رابرت یکی از مشهورترین و معتبرترین چهره های حال حاضر استراتژی در دنیا است۰ یادم می آید پارسال از ورود ایشان به کشورم بسیار خوشحال بودم۰ از همان لحظه ورود ایشان، به استقبال پروفسور رفتم و یک به یک سوال های مختلف و متفاوتی را پیرامون استراتژی از ایشان پرسیدم۰
یکی که به نظرم بسیار جالب بود را در ذیل برای شما می اورم۰
آیا اتحادهای استراتژیک با طرف های غربی (مثلا قرارداد با توتال و رنو و۰۰۰) ایران را صاحب صنعت می کند؟
ایشان جواب بسیار عجیبی به من دادند که مرا متعحب کرد۰
رابرت گفت اتحاد استراتژیک، مانند این است که دو نفر بخواهند با هم درس بخوانند۰ یکی در فیزیک قوی است و دیگری در شیمی۰ قرار براین است که با هم متحد شوند و به هم شیمی و فیزیک یاد دهند۰ مثلا جرج به چارلی شیمی یاد می دهد و چارلی به جرج فیزیک۰
در ظاهر موضوع ساده است و هر دو از هم یاد میگیرند و نمره بیست می گیرند. اما مساله اصلی قدری متفاوت است۰ مساله این است که آیا چارلی و جرج استعداد و علاقه یادگیری برابری دارند یا نه۰
مثلا ممکن است چارلی شیمی را حسابی یاد بگیرد اما جرج بی استعداد یا بی علاقه باشد۰‌ در این حالت اتحاد استراتژیک به نفع چارلی است و نه جرج۰
مساله کشور شما هم همین است۰
او (رابرت) مکثی کرد و از من پرسید:
در کشور شما چقدر علم و دانایی مهم است؟
گفتم زیاد۰ امروزه همه دنبال این هستند دکتری بگیرند.
پرسید، نه عزیزم۰ سوال من را متوجه نشدی۰
علممم چقدر مهم است؟؟؟
گفتم شاخصش چیست؟
چگونه بفهمم و پاسخ شما را دهم۰
همین که همه دنبالش هستند کافی نیست۰
گفت، اصلا۰
گفت، میزان مطالعه سرانه کشور شما چقدر است؟
گفتم ۰۰۰۰ باحالت شرمنده بسیار ۰۰۰ هفت دقیقه فکر کنم۰
گفت پس شما نقش جرج را دارید و نه چارلی۰
چرا فکر می کنی در کشوری که ۷ دقیقه سرانه مطالعه دارد، مردمانش ظرفیت جذب بالایی دارند؟
کلا احتمالا همه کار را به خارجی ها می سپارند و راه را نشان آنها می دهند و مدیران ایرانی می گویند «آنها (کارشناسان و مدیران خارجی) وارد ترند، بگذار بعدا یاد میگیریم۰»
این بعدا هیچ گاه نمی آید۰
و کشور شما تاکنون خودروساز نشده است و در استخراج نفت هم همیشه پای خارجی ها در میان هست۰
چارلی ها (فرانسوی ها) آرام آرام کل بازار را به دست می گیرند و از این رابطه سود می برند و نه طرف ایرانی (جرج ها).
از او پرسیدم چه باید کرد؟ آیا اگر قرارداد سفت و محکمی ببندیم که ما را مصون تر کند، کافی نیست۰
آیا ما را ایمن نمی کند؟
آیا فرانسوی ها را مجبور به آموزش تکنولوژی و یادگیری نمی کند؟
گفت، اگرچه بدک نیست اما در کل بی فایده است۰ رابرت ادامه داد، مساله نوشتن قرارداد سفت و محکم نیست۰
مساله یک چیز دیگر است:
فرهنگ۰
«فرهنگ یادگیری و مطالعه۰»
«فرهنگ اینکه مساله مردمان کشور شما علم اندوزی باشد نه مدرک گرایی۰»
«مساله فرهنگ است۰»
«فرهنگ یادگیری است که قدرت جذب ناشی از اتحادهای استراتژیک را تعیین می کند و نه قرارداد های سفت و محکم انتقال تکنولوژی».

منبع: کانال تلگرام رادیو استراتژی