خاطره امامعلی حبیبی از دیدار با شاه؛ ورورد به دنیای سیاست

بعد از پنج مدال طلایی که به دست آوردم از دنیای کشتی خداحافظی کردم. خیلی از مسئولین از من می خواستند تا دوباره کشتی بگیرم اما قبول نکردم. این خبر به گوش محمدرضا شاه پهلوی رسید. او مرا خواست. من به دربار رفتم. او اصرار داشت که کشتی بگیرم اما من گفتم به حق 5 تن آل عبا، 5مدال طلا گرفتم و دیگر توانم تمام شده. حالا اگر بشود می خواهم در جایی دیگر به کشورم خدمت کنم. حقیقت امر این است که من اصلاً اهل سیاست نبودم و یا سیاست مدار نیستم. یک روز نمایندگان انجمن شهر بابل آمدن تهران منزل ما و گفتن شما باید نماینده ما در مجلس باشی. حقیقتش را بخواهید مرتبه اول فکر کردم دارند با من شوخی می کنند ولی متوجه شدم که نه آنها خیلی جدی دارند حرف می زنند. به آنها گفتم من اصلاً از سیاست چیزی نمی دانم ولی آنها اصرار کردند و من در انتخابات آن دوره شرکت کردم. در آن رای گیری ۳۵ هزار رای آوردم که خیلی هم بود. علتش این بود که مردم بخاطر ورزش به من رای دادند. خوب من هم در زمانی که در مجلس بودم سعی کردم برای ورزش هم مفید باشم. در آن سال ها ایران میزبان بازی های آسیایی تهران بود و همین استادیوم آزادی فعلی در زمان ما بودجه اش تصویب شد. یا مخابرات استان در زمان من مرکزیتش به بابل آمد. کلیه خیابانهای بابل در آن زمان آسفالت شد. لوله کشی آب شرب شهر بابل برای دوره ماست. پل حبیبی و جاده بابل به درزی کلا هم در زمان من درست شد.

منبع: گفتگو با خبرگزاری خبرآنلاین

تاریخ درج مطلب: جمعه، ۱۰ دی، ۱۳۹۵ ۳:۵۷ ق.ظ

دسته بندی: خاطرات ورزشی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *