روایتی از دغدغه های تبلیغی شهید بهشتی در غرب!

قبل از پیروزی انقلاب که آقای بهشتی از آلمان تشریف آورده بودند یک سخنرانی برای ایشان در قم گذاشته بودند در دارالتبلیغ آقای شریعتمداری آن موقع و دفتر تبلیغات فعلی. برای آقای بهشتی سخنرانی گذاشته بودند. یک صحبت بسیار زیبا داشتند، آنجا مخصوصا فرمودند که جواب های ما به سئوالات مردم باید با توجه به شرایط روز باشد. از جمله مثال زدند و گفتند: اینها عکسهایی از بعضی از مسلمانها گرفته اند که این مسلمان کنار رودخانه و یا جوی آبی ادرار می کنند. آنقدر این مسئله را بزرگش می کنند و می گویند مسلمانها باعث بیماری می شوند و یا رعایت نمی کنند. من هم که در مرکز اسلامی هامبورگ بودم، وقت گرفتم و گفتم که ما جواب داریم. رفتم و صحبت کردم و جواب دادم که اسلام دستورش این است نسبت به نظافت و بهداشت و این نظرات مترقی اسلام است و من مطالبم را گفتم. این طور باید این مسائل را پاسخ داد. یادم می آید سخنرانی بسیار زیبایی خطاب به طلبه ها بود، که آقا شما برای جوابگویی به دشمنی ها و غیره اینگونه عمل کنید.
آقای محمد باقر انصاری بعدا رفت هامبورگ نامه نوشت برای ما و اصرار کرد آلمان بیایید. ما هم نرفتیم و کوتاهی کردیم. هر وقت ایشان تشریف می آوردند می گفتم آقای انصاری یک مقداری از خاطرات از آقای بهشتی در آنجا را برایمان بگویید. یک جمله ای را ایشان گفتند خیلی زیبا: یک دنیا آنجا اسناد و مدارک و سخنرانی هست و هیچ کاری رویش نمی شود. گفت ما برخوردیم به قطعه ای که روی تقویم شهید بهشتی نوشته شده بود، که غصه خورده بودند که ما هر چه تبلیغ می کنیم، هر چه کار می کنیم هیچ جواب نمی گیریم و جواب نمی دهد و اعتنایی به حرفهای ما نیست. این در شرایط سالهای چهل و چهار تا چهل و نه بوده است. آقای انصاری می گفت حالا چه، می گفت ما جوابگوی تقاضاها نیستیم و این انقلاب آنقدر شرایط را عوض کرده و ما دائما برای جلسات برای کشورهای دور و بر دعوت داریم. ولی آقای بهشتی غصه این را می خورده. از ایشان این نوشته را داریم.

راوی: حجت الاسلام جواد رضایی محلاتی

منبع: در گفتگو با پایگاه نشر آثار و اندیشه های شهید بهشتی