روایت حبیب احمد زاده از “مردی برای تمام فصول”؛ پروفسور گرهارد فرای لینگر
دیشب [شنبه 20 آذر] با مصطفی رزاق کریمی، عادل معمارنیا و علیرضا حبیبی به فرودگاه بین المللی امام ره رفتیم تا با افتخار تمام، قدخم کرده و میزبان یک مهمان بزرگ و انسانی به تمام قد انسان، با نود سال سن از اتریش باشیم. پروفسور گرهارد فرایلینگر که سی و پنج سال پیش و در دوران جنگ، وقتی اولین هواپیمای حامل مجروحین شیمیایی ایران اعم از زن و بچه و کودک در فرودگاه وین اتریش بر زمین نشست، به درون هواپیما رفت و با تعجب سوختگی هایی را دید که در طول چهل سال پزشکی اش هرگز مشابه انها را ندیده بود. دولت اتریش و رسانه هایش شروع کردند به توجیهات مختلف تا بتوانند حادثه را صحنه سازی ایران برای فریب جامعه جهانی نشان دهند ولی او تصمیمش را گرفته بود. وقتی او را دروغگو و جیره خوار ایران معرفی کردند برخلاف میل دولت اتریش و به بهانه سرزدن به چند بیمار مجروح جنگی اش به ایران و سپس جنوب کشورمان سفر کرد و در بازگشت شیشه ای پرتاپر از این مواد را در ساک خود جاسازی و بدرون هواپیما برد و در فرودگاه وین بدور از چشم ماموران امنیتی و گمرک ان کشور به ازمایشگاه خود رساند تا سندی مسلم از بکارگیری سلاحهای شیمیایی توسط صدام برعلیه مردم کشورمان را به اثبات بر ساند.
او بیش از پانصد مجروح شیمیایی و غیر شیمیایی ما در جنگ را مورد تیمار و درمان قرار داده و اکنون بنا به تشخیص دکتر معالجش در آخرین سفر زندگیش دعوت مردمی ما را پذیرفته و به همراه پسرش به ایران سفر کرده. او امروز بعدازظهر در بازدید از موزه صلح و دیدار دوباره با جانبازان شیمیایی اشکها ریخت و ما را از داستان عجیب و افسانه ای پیگیری و افشاء ماجراهای بکارگیری سلاحهای شیمیایی در آن دوره ناجوانمردی، برعلیه رزمندگان و بخصوص زنان و کودکان در شهرها و روستاهایمان بشدت شگفتزده کرد.
او و پسرش مارکوس از آنکه هنوز کسی در ایران بیاد آنان است بشدت متعجب بودند، ولی ما به عنوان انسانهای ایرانی وظیفه خود میدانستیم تا با این دعوت چند روزه و تنها به عنوان قطره ای کوچک از دریای محبت مردمانمان، در مقابل ان همه صداقت و ایستادگی در مقابل دنیای دون رسانه ها و دولت های ناجوانمرد جهان، از او تشکر و قدردانی هرچند ناچیز داشته باشیم.
او واقعا انسان است، واقعا … خودتان در عکس پیدایش کنید و برای سلامتی اش از ته دل دعا کنید.
منبع: صفحه اینستاگرام حبیب احمدزاده