روایت استاد فرشچیان از توصیه شنیدنی استادش!

یک ناخودآگاهی است که وجود دارد و ما نمی‌توانیم آن را ببینیم. مثلاً برق، چراغ را روشن می‌کند و ما می‌بینیم اما آیا نهاد برق را هم می‌بینیم؟ وجود دارد اما نمی‌توانیم آن را ببینیم! کار هنر هم به همین صورت است.
یادم است که استادم حاج میرزا آقا امامی (متوفی 1334) وقتی می‌خواست قلم را به دستم دهد و کار را شروع کنم، گفت برو وضو بگیر، نماز ظهر و عصرت را بخوان! سپس قلم‌مو را با بسم‌الله الرحمن الرحیم و اخلاص به دست من داد. مایه ایمان است که می‌تواند اثر یک هنرمند را متجلی کند.
شما نقاشان بزرگ دنیا مثل میکل‌آنژ، داوینچی و روبنس یا برنینی مجسمه‌ساز بزرگ ایتالیا را ببینید، مایه‌های مذهبی در کارهایشان به شدت موج می‌زند. وقتی کارهای اینها را با سایر نقاشان مقایسه می‌کنیم، ناخودآگاه یک روحی در آن کار هست که مخاطب را بیشتر جذب می‌کند و نگه می‌دارد.

منبع: در گفتگو با خبرگزاری فارس

تاریخ درج مطلب: چهارشنبه، ۲۲ شهریور، ۱۳۹۶ ۱۰:۴۰ ق.ظ

دسته بندی: خاطرات فرهنگی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *