سیر تحصیلات احمد توکلی؛ از ترک تحصیل در قبل از انقلاب تا ادامه تحصیل در انگلیس بعد از انقلاب!

بخشی از گفتگوی دکتر احمد توکلی با روزنامه اعتماد را می خوانید:

خرج و مخارج زندگی مشترک را چگونه تامین می‌کردید؟

در دوران سربازی بین دو محکومیتم که در ژاندارمری ساری بودم، تدریس خصوصی می‌کردم و حدود چهار سال بعد چند روز مانده به عید ١٣۵۶ که از دوران حبس آخر خلاصی یافتم، از فریدونکنار برنج می‌آوردم و در تهران به دوست‌های دوران دانشگاه و زندان می‌فروختم. دانشگاه را نیمه‌کاره رها کرده تا مجبور نباشم به ساواک تعهد بسپارم.
یک ماه و نیم کار می‌کردم، بعد درس می‌خواندم، البته درس طلبگی. طلبه شده بودم و درس دینی می‌خواندم. خلاصه انقلاب شد و مردم پیروز شدند و ما در کار حکومت وارد شدیم. چون من در زندان مطالعات اقتصادی خیلی خوبی داشتم و فلسفه اقتصاد می‌خواندم- فلسفه غرب و فلسفه
اسلامی- بعد از زندان هم درس‌ها را به صورت آماتوری ادامه دادم. در زندگی سیاسی و حکومتی هم در مجلس اول عضو کمیسیون بودجه بودم؛ وزیر کار بودم و عضو شورای اقتصاد. در همان روزها روزنامه رسالت را راه انداختیم و مسوول بخش اقتصادی آن بودم. بعد دیدم این دانش آماتوری کفایت نمی‌کند و کم می‌آورم.

و دوباره هوس درس خواندن کردید.

بله دیگر. به دانشگاه شهید بهشتی رفتم. درس را از نو در دانشکده اقتصاد شروع کردم. ٢٣ واحد مرا پذیرفتند. ٣ سال و نیمه تمام کردم. دانشجوی نمونه دانشگاه شهید بهشتی هم شدم و برای بازآموزی کلاس ریاضی را هم دوباره به صورت داوطلبانه رفتم.

چه زمانی انگلیسی شدید؟

خدمت شما عرض کنم که انگلیسی هیچ‌وقت نشده‌ام و نمی‌شوم ولی به انگلیس رفتم. [خنده] منظورم همان است! [خنده] در سال ٧٢ که دوره لیسانسم تمام شد، به انگلیس رفتم. آنجا درخواست پی‌اچ‌دی مستقیم کردم. از دو، سه دانشگاه درجه چهار و پنج یعنی دانشگاه عالی و خوب به من پذیرش مستقیم دادند، به شرط امتحان ام‌فیل. امتحان ام‌فیل نوعی امتحان دانشوری است بین پی‌اچ‌دی و‌ام‌اِس.

با بورسیه علمی رفتید؟

بله، با بورسیه علمی دولت رفتم. آنجا دانشگاه ناتینگهام را انتخاب کردم. قسمتم این‌طور شد. وقتی من وارد دانشگاه ناتینگهام شدم، درجه چهار بود و بعد با بازگشت پروفسور نیوبلد از امریکا نمره چندصدم بالا رفت و دانشکده اقتصاد درجه پنج یعنی درجه عالی شد. امتحان ام‌فیل دادم و وارد دوره دکترا شدم. و کلا ٣ سال و ٣ ماه هم آنجا طول کشید؛ مهر ٧٢ رفتم و آذر ٧۵ برگشتم. بعد عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی شدم و مدت‌ها آنجا درس می‌دادم.

منبع: روزنامه اعتماد، شماره 3850، دوشنبه 1396/4/19

تاریخ درج مطلب: دوشنبه، ۱۹ تیر، ۱۳۹۶ ۱:۴۹ ب.ظ

دسته بندی: خاطرات تاریخ معاصر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *