شبی که نمازشب شهید مطهری قضا شد!

آیت الله حسینعلی منتظری می گوید: ایشان به آیات و روایات خیلی علاقه داشت و با آنها آشنا و مانوس بود. معنویات حاج میرزا علی آقا هم در من و هم در مرحوم شهید مطهری خیلی اثر گذاشت. یادم هست یک شب ایشان آمد قم و آقای حاج آقا رضا صدر آمده بود دیدن ایشان. در حجره آقای مطهری وارد شده بودند. آن شب تا ساعت دوازده نشستند و شعر خواندند. ایشان طبع شعر هم داشت. آن شب ایشان برای نماز شب بیدار نشد. به قدری متاثر بود، مثل اینکه فرزندشان فوت شده باشد. بعد می گفت: من شانزده هفده ساله که بودم یک شب برای نماز شب بیدار نشدم، آن روز را تا شب گریه می کردم، الان باز آن حادثه تکرار شده است. ایشان آن قدر عنایت و توجه داشت که نماز شبش ترک نشود و خیلی زندگی ساده ای داشت.
من و مرحوم مطهری یک روز [آقا میرزا علی را] دعوتش کرده بودیم، برایش پلو هم پخته بودیم. یک وقت دیدیم ساعت ده مقداری نان و چغندر گرفته و می آید. گفت: من گرسنه ام، الان غذا می خورم.
گفتیم: آقا برای شما پلو درست کرده ایم.
فرمودند: بچم (بچه ام) هر وقت گرسنه ات شد غذا بخور، خودت را معطل نکن، هر وقت هم خوابت گرفت بخواب، اما آن وقت را که سر حالی به بطالت نگذران!
من گاهی اوقات خوابم می گرفت به مرحوم شهید مطهری می گفتم: حاج میرزا علی آقا گفت هر وقت خوابت گرفت بخواب، من حالا می خواهم بروم بخوابم! مرحوم مطهری هم شوخی می کرد و می گفت: همه نصیحت های حاج میرزا علی آقا را که مربوط به خوردن و خوابیدن است خوب از بر کردی؟

منبع: گنج خاطره، انتشارات صدرا، سال ۱۳۹۱، ص 33 و 34