فاجعه سقوط اصفهان در سال 1135 هجری

رسول جعفریان در کانال تلگرامش نوشت:
فاجعه سقوط اصفهان به دست افاغنه قندهار، از هر جهت عبرت آموز است. هفت هزار نفر، با تجهیزات اندک از قندهار راه افتادند، کرمان و یزد را تصرف کردند و سپس به محاصره اصفهان پرداختند و یک دولت دویست و سی ساله را سرنگون کردند. متن زیر در یک کتاب تاریخی قاجاری آمده، نمی دانم منبع صفوی هم دارد یا خیر. آیا ممکن است یک طنز باشد؟ بعید می دانم. به هر حال نکته مهمی است و آموزنده که چطور اندیشه های طلسمی یا تفسیرهای نادرست از قضا و قدر، یا خلط کردن جای واقعی دعا با عمل و اقدام، می تواند مشکل درست کند، مشکلی که سبب یک سقوط بی سابقه و بعد هم انحطاط کامل باشد. [برخی کلمات را نتوانستم بخوانم که نقطه چین گذاشته ام برخی را هم به دلایل دیگر].

[میر ویس] ولد خود محمود نامسعود را با هفت هزار نفر از رجال افغان به تسخیر ایران به اصفهان روان نمود… چون خبر آمدن افاغنه به عرض شاه سلطان حسین رسید، با ارباب عمایم شبی مجلس استشاره چید. پس از استخاره و استشاره، یکی به ختم قل هو الله به جهت تهلکه اعداء اشاره کرد. یکی مجرب بودن .. چارضرب را در این خصوص در میان آورد. یکی به سریع الاثری مثلث دو پا [نوعی طلسم] گفت. یکی از خصم افکنی مربع یا قهار…، یکی نفس کردن درویش کوکو [؟] را اشاره کرد، یکی تاثیر از سر برهنه تکیه بکتاش را در میان آورد. بنای اقسام ختمها را به جهت تفریق جماعت افاغنه و تخریب بنیاد ایشان نهادند، و به رویای مجرب پی در پی آن گروه را هزیمت دادند! خادمان حرم هم به طبخ تحفه لا اله الا الله و سمنوی تفرقه اعداء، و طبخ نازخاتون تقویت احباء، و ماهیچه ماشاءالله و طبخ رشته حسبی الله به جهت دفع خصما اشتغال نمودند. محمود شقاوت نمود، منزل به منزل راه می پیمود تا به پنج فرسنگی اصفهان بار اقامت گشود، و اصفهان را محاصره نمود. [و باقی ماجرا که می دانیم].