ماجرای اذان و اقامه شهید بهشتی
در قم بین طلبهها بحث بود که آقای بهشتی در اذان و اقامه «أشهد أن علیا ولی الله» را نمی گوید. بعضی موافقت کردند و برخی مخالفت که نه اینطور نیست. دو نفر از طلبهها گفتند اینکه کاری ندارد ما می رویم آنجا پیش ایشان تا ببینیم آقای بهشتی این بخش از اذان و اقامه را می خوانند یا خیر. این دو طلبه در همین جلسات چهارشنبههای «نقد کتاب» به بهانه شرکت در جلسه آمدند آنجا، ولی رویشان نشده بود مستقیماً از ایشان این مسئله را سؤال کنند. هنگام نماز، شهید بهشتی جلو می ایستادند و حاضرین پشت سر ایشان. این دو طلبه می آیند صف جلو، نزدیک ایشان می ایستند که حتماً بشنوند در اذان و اقامه «اشهد ان علیا ولی الله» گفته میشود یا خیر. وقتی متوجه میشوند ایشان این بخش را نمی خوانند، بعد از نماز رو به آقای بهشتی می گویند که ما برای این کار تا اینجا آمدهایم. شهید بهشتی می گوید خوب از اول این مطلب را از خود من می پرسیدید دیگر چرا به خودتان زحمت دادید؟ و پاسخ میدهند که بله، در همه رسالهها آمده است که این بخش جزو اذان نیست و حتی بعضی آن را بدعت می دانند برای همین من آن را نمیخوانم.
راوی: دکتر محمد مهدی جعفری
منبع: بنیاد نشر آثار و اندیشه های شهید بهشتی