نتیجه افراط و تفریط

حمید داودآبادی نوشت: جاهل را نمی بینی، مگر این که یا افراط می کند و یا تفریط. حضرت علی (ع)

سن و سالش کم نبود که بگم جوان بود و هیجانی!
40 سال را رد کرده بود، پس باید خیلی پخته می بود که چنان مسئولیت مهم قضایی برعهده گرفت.
پس نباید جاهل بوده باشد!
سخنرانی و بیان احکام شرع برای مردم، خیلی خوب انجام می داد.
خودش می گفت باید همواره “اشداء علی الکفار و رحماء بینهم” بود و ذره ای کوتاه نیامد.

مسئولیت سنگین قضایی برعهده گرفته بود. دهه 60 بود و حوادث و اتفاقات بسیار.
وقتی عده ای جوان در خیابان ها با تیپ های ظاهری متفاوت که آن زمان به “پانک” معروف بود، می پلکیدند، حاج آقا نسبت به این مسئله بسیار دچار فشار و عذاب وجدان شده بود! چراکه منظورش از “اشداء علی الکفار” دقیقا همان ها بود.

به خاطر همین، به محافظینی که وظیفه شان فقط حفاظت از او در برابر ترورهای منافقین بود، توصیه های جالبی می کرد.
این توصیه ها نه در نبرد علیه منافقین و تروریستها، که در برابر جوانهایی بود که ایشون آنها را سوسول و عامل اجنبی خطاب می کرد.

ایشون می گفت: “در برابر این سوسول ها اصلا کوتاه نیایید. شدت تمام به خرج بدهید. وقتی می روید با آنها درگیر شوید، حواستان باشد که دستگیر نشوید و کارتان به محاکم قضایی نکشد. بزنید و فرار کنید.
وقتی که می خواهید آنها را بزنید، فقط از زنجیر استفاده کنید! چون در قانون، زنجیر نه سلاح سرد حساب می شود نه سلاح گرم! و کسی نمی تواند محکومتان کند.”

چند وقت بعد که امام خمینی (ره) او را از مسئولیت قضایی که داشت کنار گذاشت، حاج آقا خیلی برآشفته شد. رفت گوشه انزوا گزید و منتظر ماند تا …

بعد از فوت امام مدتی نگذشت که حاج آقا اشداء علی الکفار، رنگ عوض کرد و شد “اصلاح طلب” و ضدخشونت و جوان گرا.
و شد مرجع و مجتهد و امام و جلودار و آقا و … اصلاح طلبان.

حالا دیگر حاج آقا برای اینکه دیگران مواضع تند و شدیدش علیه جوانان را فراموش کنند و به خیال خودش مورد اقبال ملت قرار بگیرد، آن قدر در اصلاح طلبی غرق شد که شروع کرد به صدور فتواهای عجیب و غریب که دهان هملباسیها و همحزبیهای خودش از تعجب باز ماند.

وقتی اصلاح طلب ها و جنبش سبزها در برابر او زانوی شاگردی بر زمین نهاده و محو جمال بی نور او می شدند و او هم نسل جوان را امید آینده خطاب می کرد، حالم از هر چه “منافق خفی” به هم می خورد.

شکر خدا همان جوانان که چندصباحی دنبال وحشت آفرینان دهه 60 که نقاب ضدخشونت بر چهره نهادند، راه افتادند، آن دوروها را که روزی از افراط جوانان را کافر حربی می دانستند و امروز عزیز دل، شناختند و پی راه خطای آنان نرفتند.

پ.ن: عکس تزئینی است.

منبع: کانال تلگرام حمید داودآبادی