وقتی مرجع تقلید به خاطر فشار عوام ِ مقدس فتوایش را مخفی می‌کند
به مناسبت سالروز درگذشت آیت‌الله بروجردی، حمید قزوینی محقق تاریخ شفاهی در کانال تلگرام اش منتشر کرد:
دهم فروردین (1340) برابر با سالروز درگذشت آیت‌الله بروجردی، مرجع بزرگ شیعه است. آن مرحوم در دوران 15 ساله زعامت حوزه علمیه قم، منشاء خدمات و تحولات زیادی در نهاد روحانیت شد. به رغم این موقعیت، وی بعضاً از ناحیه برخی عوام ِ مقدس مآب تحت فشار بود.
چندسال پیش که همراه یکی از دوستان به دیدار «آیت‌الله سیدرضی شیرازی» رفتیم تا درباره ضبط و انتشار خاطرات ایشان گفتگو کنیم، این استاد برجسته حوزه، خاطره‌ای مربوط به سال 1339 و پرسش خود از آیت‌الله بروجردی درباره طهارت اهل کتاب نقل کرد که همیشه در ذهن من باقیست.
سید رضی شیرازی می‌گفت: «وقتی پرسش خود را مطرح کردم، آقای بروجردی در پاسخ من گفت: زمانی یکی از علمای محترم تهران به دلیل آنکه قائل به طهارت اهل کتاب شد، حیثیت اجتماعی‌اش از بین رفت و مردم دیگر به او اعتنایی نداشتند!»
آقای شیرازی افزود: «مرحوم بروجردی می‌خواست به من بگوید که من قائل به طهارت اهل کتاب هستم، اما نمی‌توانم بگویم. ما هم خندیدیم و خودش هم خندید. یعنی حاضر نبود مستقیماً طهارت اهل کتاب را به من هم بگوید.»
آقای شیرازی در ادامه گفت: «چند سال بعد، که به دیدار آقای گلپایگانی (مرجع تقلید) رفته بودم، یکی از اصحاب ایشان از من خواست تا در موضوع طهارت اهل کتاب با ایشان صحبت کنم (چون آقای گلپایگانی قائل به نجاست اهل کتاب بود.) نظر آنها این بود که شاید بعد از این صحبت ایشان احتیاط کنند تا مقلّدین به کسی که قائل به طهارت است رجوع نمایند. من خدمت آقای گلپایگانی رسیدم و سر صحبت را باز کردم و گفتم: در اروپا و آمریکا مسلمان زیاد است. اینها با مسیحی‌ها ارتباط دارند. شما بد نیست تجدید نظری در ادله بفرمایید، شاید قائل به احتیاط بشوید. بعد، قصه خودم با آقای بروجردی را نقل کردم. ایشان به شوخی گفت: پس می‌خواهی من هم فتوا به طهارت اهل کتاب بدهم و آبرویم بریزد!»
