پیشنهادهای امام موسی صدر برای دوستیابی که بعد از انتشار کتاب دیل کارنگی مطرح کرد
علی آبشناس که در سالهای اقامتش در لبنان با امام موسی صدر در ارتباط بوده درباره نگاه او به ارتباط گرفتن و آیین دوستیابی می گوید:
آسید شوخ بود و من با ایشان نزدیک بودم. در آن زمان کتاب آیین دوستیابی دیل کارنگی منتشر شده بود من به ایشان گفتم شما از آیین دوستیابی برای ما بگویید. و ایشان با کمال خوشرویی میگفت: اگر میخواهید با کسی دوست شوید از کوچکترین خصوصیت شروع نکنید و از بزرگترین آن آغاز کنید. مثلاً اگر بخواهید با یک مسیحی دوست شوید اگر بگویید که من یک شیعه هستم و تو یک مسیحی همین جا ارتباط قطع میشود و حرفی باقی نمیماند اما اگر بگویید من یک انسانم و تو یک انسان. این میشود یک نقطۀ مشترک. بعد میپرسیم هدف تو در زندگی چیست؟ هدف هر دو نفر تکامل است و همۀ ما در راه رسیدن به خدا هستیم. آیا خدای من قرمز است و خدای تو آبی؟ نه پس خدای هر دوی ما یکی است.
ما در انسانیت و هدف با هم مشترکیم. پس اختلاف ما در چیست؟ در راه و وسیله ممکن است یک نفر هواپیما را انتخاب کند و دیگری دوچرخه. در این جدلی نیست و باید دربارۀ راه و وسیله بدون تعصب با هم بحث کنیم تا به نتیجه برسیم کدام راه نزدیک است و کدام وسیله بهتر.»
منبع: برگرفته از مصاحبه گروه تاریخ شفاهی مؤسسه امام موسی صدر با علی آب شناس، مدرس زبان فارسی در مدارس و دانشگاه لبنان در سالهای ۱۳۳۷ تا ۱۳۴۹