چرا غلامحسین کرباسچی لباس روحانیت را کنار گذاشت؟

من ازقبل از انقلاب و در دانشگاه که می آمدم بدون لباس روحانیت بودم. مرحوم شهید بهشتی که با مشورت ایشان من دانشگاه رفتم، به من گفتند که شما برای اینکه آزادانه بخواهید فعالیت کنید خودتان را مقید نکنید. در آن زمان هم در دانشگاه تهران مجموعا فکر میکنم سه نفر بودند که با لباس روحانیت بودند. آغاز برداشتن عبا و عمامه همان زمان بود. سه سال هم که در زمان شاه در زندان بودم و خلع لباس. بعد از آزادی هم دانشگاه در ثبت نام تعلل می کرد و به خاطر همین به قم برگشتم و دوباره معمم شدم تا فاصله انقلاب هم معمم بودم. بعد از انقلاب به قم رفتم و معمم هم بودم اما بعد از شهادت شهید مطهری من ماموریتی پیدا کردم که به تلویزیون بروم. فضای آن موقع تلویزیون آنگونه نبود که بشود با لباس روحانیت آنجا رفت و آمد کرد. برای من خیلی موضوع ملبس بودن یا نبودن موضوعیت نداشت اصل مسأله فعالیت مفید بود. یادم هست که امام (ره) زمانی حکمی به من دادند که ریاست عقیدتی در ژاندارمری باشم. لقبی که ایشان برای من در آن حکم نوشته بودند “حجت الاسلام” بود. من خدمت ایشان عرض کردم من لباس نمی پوشم و این لقب چندان سازگار نیست. بعد ایشان عنوان حکم را عوض کردند و به جای حجت الاسلام نوشتند “دانشمند محترم” ( عنوانی که خود را لایق آن نمیدانستم).

منبع: خبرگزاری خبرآنلاین

تاریخ درج مطلب: چهارشنبه، ۱۵ دی، ۱۳۹۵ ۷:۱۹ ق.ظ

دسته بندی: خاطرات تاریخ معاصر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *