روایت ماجرای “هرگز یک ایرانی را تهدید نکن”

مذاکرات هسته ای دور پایانی وین به معنای واقعی یک ماراتن بود. گفتگوهایی که قرار بود چیزی در حدود یک هفته به طول بینجامد اما به چیزی در حدود ۳ هفته به درازا کشید. مرسوم است در طول مذاکرات، تیم های مذاکراتی جلسات بریفینگ و آف د رکوردی برای رسانه های داخلی و همچنین خارجی برگزار می کنند.
در یکی از این جلسات با حضور خبرنگاران ایرانی، دکتر ظریف با توصیه به اهالی رسانه برای عدم تحقیر طرف مقابل، خاطره ای را تعریف کرد. خاطره ای که احتمالا خود او هم نمی دانست قرار است تا این اندازه سر و صدا کند:
«در طول مذاکره پریشب، آقای هاموند طی صحبت هایی گفت ما نمی توانیم تحریم های تسلیحاتی شما را لغو کنیم برای اینکه شما یکی از حامیان تروریسم در منطقه هستید و نظم و ثبات منطقه ای را بر هم می زنید. من هم از این صحبت های وزیر خارجه انگلستان عصبانی شدم و در پاسخ گفتم: آنکه از تروریست ها حمایت می کند و ثبات منطقه را بر هم می زند حتما ایران نیست. حامی تروریسم کسی است که در طول هشت سال جنگ ایران و عراق، انواع و اقسام تسلیحات و موشک ها را به صدام حسین داد تا بر سر مردم بیگناه ایران خالی کند. حامی تروریسم کسی است که بعدا خودش به عراق حمله کردند و به بهانه حمایت صدام حسین از تروریسم این کشور را به این روز انداخت.»
دکتر عراقچی اینجا به میان صحبت های دکترظریف آمد و ادامه داد: «آقای ظریف همینطور که این جملات را می گفت، عصبانی تر می شد و صدایش بلندتر می رفت . آقای ظریف آنقدر بلند سر هاموند داد می زد که ما هم نگران شدیم.»
دکتر ظریف ادامه داد: «خانم موگرینی با شنیدن صحبت های من بلافاصله گفت: «پس با این وضع دیگر توافقی نداریم. بهتر است به خانه برگردیم و ادامه گفتگوها دیگر فایده ای ندارد.»
دکتر ظریف ادامه داد: «من از شنیدن این صحبت عصبانی تر شدم و با صدای بلند سر موگرینی فریاد کشیدم: هرگز یک ایرانی را تهدید نکنید.»
لاوروف که از این جمله دکتر ظریف خوشش می آید، بلافاصله ادامه می دهد: و یک روس را …
اهالی رسانه از دکتر ظریف پرسیدند: «آقای ظریف می توانیم این ماجرا را منتشر کنیم؟»
دکتر ظریف پاسخ داد: «خیر. من همین الان به شما گفتم، همانطور که ما دوست نداریم طرف مقابل هم نمی خواهد تحقیر شود و خوب نیست ما وارد چنین فضایی شویم.»
در اینجا یکی از حضار به دکار ظریف گفت: «البته آقای دکتر من این ماجرا را از یکی از کارشناسان روس هم شنیده ام. اگر موافق باشید دوستان این ماجرا را به نقل از یک منبع روس منتشر کنند.»
دکتر ظریف هرچند از درون راضی نبود بدون اینکه پاسخ مشخصی به این موضوع بدهد از این موضوع عبور کرد.
بعد از جلسه اما، تقریبا عموم رسانه ها این خبر را به نقل از یک منبع روس کار کردند و این جمله مثل توپ صدا کرد.
هرچند همانطور که دکتر ظریف پیش بینی میکرد در درون فضای مذاکرات اثر منفی بر جای گذاشت و خانم موگرینی به شدت از رسانه ای شدن آن جر و بحث از دست هیئت ایرانی دلخور شد اما در فضای داخلی، اوضاع به شدت به سود دکتر ظریف تغییر کرد.
دکتر ظریف با آنکه می دانست رسانه ای شدن آن بحث می تواند فضا را به شدت به سودش تغییر دهد اما برای اینکه هدفش به نتیجه رساندن مذاکرات بود، حاضر نبود برجام برای منافع شخصی لطمه ببیند و ترجیح می داد این بحث ها رسانه ای نشود.

تاریخ درج مطلب: دوشنبه، ۹ فروردین، ۱۳۹۵ ۸:۴۹ ق.ظ

دسته بندی: خاطرات سیاسی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *