روایت ضرغامی از تلاش برای تعامل و همفکری با سینماگران!
آنچه میخوانید بخشی از گفتگوی عزت الله ضرغامی با روزنامه شرق است:
اینجا میخواهم صراحت بیشتری خرج کنم. در دوره معاونت شما، نوعی اقتدار وجود داشت که کسی جرئت نمیکرد به شما نه بگوید! گزینه دیگری هم نبود. شما همهچیز را زیر ید خود گرفته بودید. بهاصطلاح جَنَم فرد نظامی را داشتید که به فرهنگ ورود پیدا کرده بود که در عین داشتن جسارت و حتی در جاهایی ملاطفت، قدعلمکردن مقابلش چندان آسان نبود. نظرتان چیست؟
البته من در هر کاری اقتدار لازم را داشتم و این ربطی به نظامیبودن ندارد. برای روشنترشدن بحث، پیشنهاد میکنم دوره قبل از من را دقیقا رصد کنید، چون اگر بحث شما تحکم و نگاه آمرانه است، به نظرم در دوره صدارت ١٠ ساله آقایان انوار و بهشتی چنین نگاهی بهمراتب بیشتر از هر دورهای حاکم بود و اصلا کسی جرئت نمیکرد مخالفتی با مدیریت سینما داشته باشد. ارتباط من با هنرمندان سینما؛ از کارگردانان و تهیهکنندگان گرفته تا بازیگران و نویسندگان سینما کاملا دوستانه و مستمر بود. با کارگردانان برجسته قبل از انقلاب؛ مثل آقایان کیمیایی، مهرجویی، کیارستمی، تقوایی و بیضائی بارها جلسه داشتم. تلاش میکردیم بهلحاظ فکری به هم نزدیک شویم و با هم کار کنیم یا مثلا آقای ایرج قادری ساعت دو نیمه شب به دفتر من میآمد و من فقط آن زمان وقت میکردم با ایشان جلسه بگذارم. یادم میآید به ایشان گفتم فیلم «میخواهم زنده بمانم» را دیدم و پسندیدم. اعتقاد داشتم آقای قادری قصهگوی خوبی در سینما هستند و بهتر است چنین فیلمهایی که موضوعات اخلاقی را مطرح میکند بسازد تا یک فیلم دفاعمقدسی که شناختی از آن فضا ندارد. بااینحال هیچ منعی برای هیچکس برای ساخت فیلم وجود نداشت یا در دهه فجر برای اولینبار گفتیم که میخواهیم با هنرمندان به مزار امام(ره) برویم. بسیاری از هنرمندان گفتند که تا حالا حتی یکبار نشده که بر سر مزار امام(ره) برویم! بالاخره شرایط فراهم و زمانی که قرار شد مقابل هتل لاله جمع شویم، همین زندهیاد آقای سلیمی به من گفت دوتا اتوبوس کفایت میکند، اما وقتی به محل قرار رسیدم، دیدم که شش اتوبوس منتظرند! گفتم آقای سلیمی چرا اینهمه اتوبوس! بعد دیدم هرکسی که فکر میکنید از اهالی سینمای ایران آمده بود. حتی هنگام برگشت، آقای نصیریان فرصت نکردند با ما ناهار بخورند. گفتند من برای یزد بلیت دارم و باید در صحنه فلان سریال حضور داشته باشم. گفتم آقای نصیریان شما که موظف بودید سر ضبط باشید، اصلا نمیآمدید. ایشان حرفی به من زدند که هنوز به یاد دارم. گفتند آقای ضرغامی، این فرصتی استثنایی برای هنرمندان است که در یک برنامه جمعی – معنوی به زیارت امام (ره) میروند و من اصلا دلم نمیخواست جا بمانم. ایشان راست میگفت، چون برای خوشامد ضرغامی این کلمات را بیان نمیکرد، چون آقای نصیریان صاحب هویت و شخصیتی هستند که حتی اگر نمیآمدند کسی معترض ایشان نمیشد یا برپایی جشنوارههای استانی یکی از کارهایی بود که با هدف نزدیکی هنرمندان و مردم صورت گرفت. نوسازی تجهیزات سینماها، مصوبه قانونی تغییر نرخ محاسبه برق سینماها، تخصیص اعتبارات بالا از طریق وام تبصره ٣ به تهیهکنندگان، برگزاری جشنوارههای استانی، ایجاد ردیف مستقل برای بودجه سینما از اقدامات مهم در آن دوره کوتاه بود.
منبع: روزنامه شرق، شماره 3003، شنبه 1396/8/13