نقد منصفانه امام موسی صدر که برای انقلابیون درس آموز بود!
ما در قم طلبههای جوانی بودیم که تازه از شهرستان آمده بودیم، و شور و هیجان خاصی داشتیم. قبل از هر چیزی سعی میکردیم که محضر بزرگان را درک کنیم و از آنان الهام بگیریم. به دلیل علاقهای که به فعالیتهای مبارزاتی داشتیم در کانونهایی گرد هم میآمدیم. خوشبختانه یکی از بزرگانی که عضو یکی از آن کانونها بودند، جناب آقای خسروشاهی بودند. ما در محضر مرحوم شهید باهنر، شیهد ربانی شیرازی، جناب آقای هاشمی رفسنجانی، جناب آقای مصباح یزدی، جناب آقای خسروشاهی و اخوان محترم حجت نشستهایی داشتیم، که هسته مبارزاتی مهم و فعالی را سازماندهی میکرد. … در آن جلسات بحثهای زیادی میشد. در خاطرم هست که در آن ایام به سبب کینه و عداوتی که شاه به رهبر فقید مصر، مرحوم جمال عبدالناصر، میورزید، ما هم از حکومت شاه نفرت داشتیم. چون در ذهن ما برداشت و تلقی خوبی از ناصر بود. ضمن صحبت از مشکلات جهان اسلام برای اولین بار در این جلسه انتقادی مستند و روشن از امام موسی صدر درباره جمال عبدالناصر شنیدم. خوب برای ما طلبههای جوان گران بود که دشمن شاه را بد تلقی کنیم.
ولی این آموزنده بود که هر چیزی را در حد خودش باید شناخت و به آن معرفت پیدا کرد. ایشان انتقادات خیلی روشنی از جریان ناسیونالیسم عربی داشت و آن را فتنهای میدانست. البته در کنار انتقاد عالمانهای که امام موسی صدر از حرکت ناسیونالیسم عربی داشت، بارقه وطندوستی و میهندوستی را هم ارائه داد، که برای ما آموزنده بود. بحث این بود که میخواهند حتی حقایق تاریخی و جغرافیایی اطراف ما را تحریف کنند و آن تغییر نام خلیج فارس به پیشنهاد عبدالناصر بود.
راوی: سید محمود دعایی
منبع: اندیشه ربوده شده، مهدی فرخیان، موسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر، ص ۱۹۱