چه کسی نگذاشت سرنوشت پرونده 4 دیپلمات ربوده شده ایرانی به نتیجه برسد؟!

حمید داودآبادی در صفحه اینستاگرام اش نوشت:
سال 1370 در جلسه‌ای محرمانه در مرکز مطالعات وزارت امور ‌‌خارجه، نشستی با حضور نماینده ایران، نماینده ای از لبنان و نماینده‌ای از سفارت ‌آلمان درخصوص پرونده 4 گروگان ایرانی حاج احمد متوسلیان، سیدمحسن موسوی، تقی رستگار و کاظم اخوان برگزار شد.
نماینده لبنانی فردی به ‌نام عمار بود که به محض ورود، با مشاهده فردی ایرانی که در آن زمان مسئولیت پرونده گروگان ها را برعهده داشته، اقدام به خروج از جلسه می کند و می گوید:
– چه کسی این را به جلسه آورده است؟ او نمی گذارد کار به نتیجه برسد. با بودن او، من در این جا نمی مانم.
و قصد رفتن داشت که مقامات وزارت خارجه از او خواهش کردند بماند و ماند.

عمار ماوقع آن جلسه را این گونه تعریف کرد:
نماینده سفارت‌ آلمان در حاشیه بحث به نماینده ایران گفت:
– طرف‌ اسرائیلی حاضر است درقبال اطلاعاتی از ران آراد خلبان اسرائیلی، فیلمی را بدون مشخص بودن زمان و مکان، به ایران ارائه بدهد که نشان می‌دهد 3 تن از این افراد زنده هستند و در فیلم صحبت می‌کنند.

با اینحرف، فرد حاضر در جلسه که همواره بر زنده بودن گروگان ها تاکید داشته و نقش کلیدی در به نتیجه رسیدن یا نرسیدن این پرونده دارد، جلسه را به هم می‌زند و در چرخشی 180 درجه، می‌گوید:
– اینها همه شایعه است. شما دروغگو هستید و می خواهید ما را فریب بدهید. ما می دانیم گروگان هایمان شهید شده‌اند.

نماینده سفارت آلمان هم سریع جمع می کند و می رود.
و همه می مانند او که تا دیروز اگر کسی می گفت آنها شهید شده اند، محکم جلویش می ایستاد، چرا با عنوان کردن شهادت آنها، جلسه را به هم زد و نگذاشت به نتیجه برسد؟

“مراسم بیست‌وپنجمین سالگرد ربایش 4 دیپلمات ایرانی، در سالن اجتماعات وزارت‌ ارتباطات و فن آوری اطلاعات 1386/4/14”