یاسی هستم، یک قربانی تجاوز!

ر بخشی از نشست خبری جمعیت «طلوع بی نشانها» قربانیان آزار جنسی خاطراتی از وضعیت نامناسب زندگی‌شان را مطرح کردند. یکی از دختران نوجوان حاضر در این نشست هم که خودش را یاسی معرفی کرد، از تجربه آزار جنسی در خانه توسط برادرش گفت. او که تاکید می‌کرد در تمام این سال‌ها، بیشتر از جسمش، روحش رنج دیده، گفت: از کودکی مورد تعرض برادرم قرار گرفتم، به مادرم گفتم اما توجهی نکرد و موضوع را جدی نگرفت. تنها کاری که کرد این بود که گفت لباس مناسب‌تر بپوش!
این دختر نوجوان گفت: مشکل کسانی که به آنها تجاوز می‌شود کم نیست، خانواده حرفمان را قبول نمی‌کند و اگر هم قبول کند به خاطر آبرو آن را به مراجع قانونی گزارش نمی‌کنند، در حالی که آبرو برای من هیچ اهمیتی ندارد، این کلمه برای من انزجارآور است، من فقط می‌خواهم شب‌ها بتوانم راحت بخوابم. هنوز با برادرم که به من تعرض کرده، در یک خانواده زندگی می‌کنم چون پدر و مادرم نمی‌توانند بین بچه‌هایشان یکی را انتخاب کنند، حتی به فکر خودکشی افتاده‌ام، فکرش را بکنید، هر روز بیدار شوی و کسی را که به تو تجاوز کرده ببینی.
این قربانی تجاوز که حرف‌هایش را با بغض ادامه می‌داد گفت: در یکی از بهترین مدارس تهران درس خواندم ولی کسی متوجه افت تحصیلی من نشد، هیچکس نفهمید که چرا افسرده شده‌ام. پیش مشاور رفتم و فقط به من قرص آرامبخش داد، پیش دکتر زنان نمی‌توانم بروم چون سریع آدم را قضاوت می‌کنند. مهمتر از این که متجاوز را بکشند یا انواع مجازات برایش انجام بدهند، مهم این است که از یک قربانی حمایت کنند، اما متاسفانه فقط متجاوز مجازات می‌شود و حمایتی از افرادی که قربانی شده‌اند انجام نمی‌شود و ما را به حال خودمان رها می‌کنند. من هفت هشت سال است دارم خودم به داد خودم می‌رسم، می‌خواهم حال خودم را خوب کنم، مادرم می‌گوید فکر می‌کنی می‌توانی قهرمان شوی؟ می‌گویم باید بتوانم.

منبع: خبرگزاری خبرآنلاین