استدلال جالب آیت الله سلطانی طباطبایی درباره پاک بودن اهل کتاب!
سال گذشته و در آخرین سفری که آقاجون به اروپا داشتند، من و ایشان به اتفاق یکی از دوستان مرحوم حاج احمد آقا، یعنی آقای آشتیانی، به سویس رفتیم. آقای آشتیانی عضو دفتر امام بود و الآن هم در مجمع روحانیون مبارز فعالیت دارد. روزی در منزل یکی از دوستان میهمان شدیم. قبل از اینکه سر میز غذا حاضر شویم، آقای آشتیانی پرسید: «حاجآقا! اینجا غذاها چه حکمی دارند؟» آقاجان گفتند: «اینجا که صاحب خانه مسلمان است؛ بنابراین اجازه نداری که حتی در ذهنت هم سؤال و تشکیک کنی»! بعد که جدا شدیم، من موضوع را باز کردم. آقاجون خیلی اهل جلسه و گعده بودند. یعنی همیشه آخرین نفری بودند که جلسه را برای از هم پاشیدن ترک میکردند. من گفتم که بعضی از علما در باره اهل کتاب چنین میگویند. ایشان جواب دادند: «آنهایی که تنها مقدار کمی هم به سیره پایبند هستند، وقتی میخوانند که امام رضا یک کنیز مسیحی داشت که کارهای منزل را انجام میداد، چه میگویند؟ این اگر نجس بود، امام چطور میتوانست تحمل کند؟ غذای امام را میبرد! سفره امام را میچید! آب برای امام میآورد»! بعد اضافه کردند: «من خود نیز ذبیحه اهل کتاب را پاک و جائز میدانم. متنها الآن از من چیزی نپرسید، برای اینکه الان فرصت مناسبی نیست. وقتی برگشتیم، بیایید تا مبانی آن را برایتان شرح دهم»! این را هم اضافه کنم، که برخی موارد که از ایشان کتبا یا شفاها سؤالی میکردم، مثلا در مورد دست دادن و این قبیل مسائل، هیچگاه به من تذکر ندادند که در مورد ذبیحه اهل کتاب مراعات کنم
راوی: صادق طباطبایی
منبع: گفتگوی محسن کمالیان با صادق طباطبایی