علامه ای که منبرش را با سوالات گوناگون مردم تنظیم می کرد!

حمید قزوینی، روزنامه نگار و نویسنده، به مناسبت ایام عزاداری محرم، خاطره جالبی از سلوک یک خطیب و دانشمند شهیر زمانه، مرحوم علامه جعفری که با او آشنا بوده، روایت می کند: محرم که از راه می‌رسید، علامه محمد تقی جعفری که از نیکان روزگار بود و اخلاقی کریمانه داشت، ده شب به هیاتی در همسایگی‌شان می‌آمد و سخنرانی می‌کرد.
از هرگونه خود بزرگ بینی به دور بود. نمی‌گفت من از مشاهیر علمی کشور هستم، مرا چه به منبر رفتن برای عوام!
شیوه منبر رفتن او اینگونه بود که هرشب، از حاضران می‌خواست پرسش‌های خود در موضوعات فقهی، تاریخی، اعتقادی و قرآنی را بر روی کاغذی نوشته و به او برسانند تا همراه خود برده و پس از تامل در آن‌ها، فردا شب پاسخ‌شان را بدهد.
این شیوه دو پیام روشن داشت. اول اینکه با وجود برخورداری از علم و فضل فراوان، بدون فکر قبلی و شاید مطالعه، پاسخ سوالات را نمی داد و ثانیاً از مردم می‌خواست آنها بگویند که درباره چه چیزی سخن بگوید، نه اینکه بر اساس تشخیص و تصمیم خودش سخنرانی کند.
یادش بخیر! چقدر جای او خالیست!
درباره مرحوم علامه محمد تقی جعفری باز‌ هم خاطراتی هست که مجال دیگری می‌خواهد.