خاطره به یاد ماندنی قهرمان کشتی از عطاءالله بهمنش!
زمانی با صدای عطاالله بهمنش آشنا شدم که ١٠سال بیشتر نداشتم؛ ۶٠ سال پیش وقتی که این مرحوم داشت مسابقه وزنهبرداری محمد نامجو را از رادیو گزارش میکرد. آنموقع همه مردم رادیو نداشتند. رادیوها اندازه تلویزیون بود و باتری ماشین میخورد. از آن به بعد بود که شیفته صدایش شدم و همیشه گزارشهایش را گوش میکردم. او کسی بود که در تمام رشتههای ورزشی تبحر داشت و علوم و فنون همه را بهخوبی بلد بود. بیشتر از همه به کشتی خیلی مسلط بود. وقتی کشتی را از رادیو یا تلویزیون تفسیر میکرد، فکر میکردی کنار تشک کشتی نشستی و داری آن مسابقه را از نزدیک میبینی. او حتی دورهای دبیر فدراسیون کشتی بود. خاطره خوبی که از ایشان دارم به بازیهای المپیک ١٩٧۶ مونترال برمیگردد. من در آن بازیها مدال نقره گرفتم. وقتی که به ایران برگشتم، دیدم همه مردم، دوستان و آشنایان که به دیدنم میآمدند از گزارش بهمنش تعریف میکردند. داور در کشتی من زمان را نگه داشته بود تا به نفع حریف عمل کند، بهمنش در این لحظه با فریاد گزارش میکند که مردم قسم به خدا و ائمه، داور این کار را میکند تا مدال را از برزگر بگیرد.
راوی: منصور برزگر
منبع: روزنامه شرق، شماره 2902، سه شنبه 1396/4/13