شاعر مسیحی که خود را شیعه می‌دانست.
حمید قزوینی در کانال تلگرام اش نوشت: بسیاری از شاعران و ادیبان مسیحی در لبنان، ارادت خاصی به پیامبر(ص) و امام علی(ع) دارند.
«بولس سلامه» حقوقدان، شاعر و روزنامه نگار لبنانی (1902-1979) یکی از این جمع و اهل «روستای جزّین» در جنوب لبنان است که در دیوان خود به نام «عید الغدیر» و مشهور به «ملحمه الغدیر» در قالبی حماسی و برای اولین بار در ادبیات عرب، به توصیف زندگی امام علی(ع) و فرزندانش و دشمنان آنان پرداخته است.
شاعر که نیمی از عمر خود را در بستر بیماری گذرانده، در این اثر، صبر خود را نوعی اقتدا به حضرت عیسی(ع)، حضرت محمد(ص) و امام علی(ع) و امام حسین(ع) می‌داند.
وی در بخشی از اشعار خود میگوید: «حق، چنان در من جوشید که از شدت محبتش مرا شیعه علی خواندند. ای آسمان گواه باش و ای زمین شهادت بده که من علی را دوست دارم. اگر تشیع، کاستن از قدر و منزلت افراد نسبت به دیگران یا گام نهادن در راه‌های خطرناک باشد، من شیعه نیستم. ولی اگر تشیع، عشق به علی و اهل بیت و قیام در برابر ظلم و ستم و بیزاری از آنچه در طول تاریخ برحسین و فرزندانش رفته باشد، من شیعه هستم.»
وی در مقدمه این کتاب می‌نویسد: «شاید کسانی در مقام انتقاد بپرسند چه چیزی این مسیحی را واداشت که به سرودن این شعر صرفاً اسلامی بپردازد؟ آری من مسیحی‌ام ولی تاریخ متعلق به همه است. من یک مسیحی‌ام که در برابر عظمت فردی (حضرت محمد) که صدها میلیون نفر از مردم شرق و غرب جهان روزانه نامش را پنج بار میخوانند، سر فرود می‌آورد، مردی که از تیرگی جاهلیت سر برآورد و دنیا نیز همراه او سر بر آورد و پرچمی بر فراز دنیا برافراشت که با حروفی نورانی بر روی آن نوشته بود: لااله الا الله، الله اکبر!
درباره او نقل است که ده‌ها بار نهج البلاغه را خواند و همیشه آن را در کنار قرآن همراه خود داشت.
نکته جالب توجه درباره «بولس سلامه» این است که او رابطه‌ای صمیمی با «علامه سید عبدالحسین شرف‌الدین» و «امام موسی صدر» داشته است. برخی معتقدند آشنایی و ارتباط شاعران و ادیبان مسیحی با این دو چهره برجسته شیعه در لبنان، نقش مهمی در ایجاد انگیزه سرودن شعر در باره اهل بیت داشته است. بسیاری از افراد، خاطرات و نوشته‌های مختلفی از همنشینی شاعران مسیحی با علامه شرف‌الدین و امام موسی صدر دارند که هر یک جداگانه می‌تواند موضوع یک مقاله باشد.
