3 نامه خواندنی که شهید لشکری و همسرش بعد از 16 سال بی‌خبری برای هم نوشتند؛ «منیژه برو ازدواج کن»

خلبان آزاده حسین لشکری در دوران اسارت خویش سال‌ها دور از چشم نیروهای صلیب سرخ بدون آن‌که خبری از او در اختیار خانواده‌اش گذاشته شود، غریب و تنها بود و در سال ۱۳۷۴ حدود 15 سال پس از اسارت، نخستین نامه‌اش را برای خانواده و همسرش، منیژه لشکری فرستاد.

اولین نامه به ایران برای همسرم

به نام خدا. همسر عزیزم سلام، حالت چطور است؟ ان شاءا… که خوب هستی. حال علی چطور است؟ به یاری خدا او هم خوب است. من این نامه را برای اولین بار برایت می‌نویسم. امروز ملاقات با نماینده صلیب سرخ داشتم و مشخصات مرا ثبت کرد و گفت که از این به بعد می‌توانم نامه برایت بنویسم. من نمی‌دانم که چقدر این حرف‌ها درست هست و ما می‌توانیم نامه برای همدیگر بنویسیم ولی من هنوز شک دارم و اگر آن نامه به دست تو رسید، برایم آدرس محل زندگی خودت را بنویس تا نامه‌های بعدی را به آن‌جا بفرستم. از آن جا که نمی‌دانم هنوز آن جا هستید یا نه و در کجا منزل و مکان دارید، نامه را برای نیروی هوایی نوشتم. امید دارم که آن‌ها هم سعی بکنند و به دست شما برسانند. نخستین اسیر و آخرین آزاده جنگ. خودم هم باور ندارم که نامه می‌نویسم. وضعیت من معلوم نیست و تو شرعاً و عرفاً اجازه داری که اگر خواستی ازدواج بکنی، می‌دانم که خیلی سخت هست ولی چاره چیست، در تربیت علی کوشا باش و من راضی به راحتی و آسایش شما هستم.
حسین لشکری، ۱۳ /۳/ 74

جواب نامه همسر شهید لشکری برای شوهرش

به نام خدا. حسین عزیزم سلام، حالت چطور است؟ نامه‌ات رسید و خیلی خوشحال شدم. پس از ۱۶ سال حیرانی و بی‌خبری از تو نامه دریافت کردم. نامه‌ات خیلی خشک بود، نمی‌دانم روزگار چطور برایت می‌گذرد. من ۱۶ سال در اوج بی‌خبری برای تو صبر کردم و با مشکلات زندگی مبارزه کردم و تو خیلی راحت می‌نویسی بروم و ازدواج کنم. بنیاد شهید از سال‌ها قبل و همچنین بعضی از اقوام گفتند بروم و ازدواج کنم گرچه تو نوشتی مخیر هستی ولی وقتی خودم فکر می‌کنم که در این میان علی را داریم، او موجودی بی‌گناه است، چه تقصیری دارد که باید سرنوشت ناپدری را داشته باشد، من هم وقتی در مهمانی‌های فامیل می‌بینم که هر کس با شوهرش هست و من تنها هستم به این مسئله فکر می‌کنم، آیا می‌توانم ازدواج کنم یا نه؟ ولی چهره معصوم و بی‌گناه علی را می‌بینم. آیا سرنوشت برای او چه نوشته است لذا از ازدواج پشیمان می‌شوم. زندگی برایم سخت شده ولی چه باید بکنم؟ سعی خودم را می‌کنم، تو هم دعا کن و از خدا کمک بخواه. ناراحت نشوی من هم احساس دارم.
قربانت ـ منیژه لشکری

پاسخ نامه شهید لشکری به دلخوری همسرش

همسر عزیز و صبورم، سلام. نامه تو را دریافت کردم. بسیار خوشحال شدم. حال من خوب است و دعاگوی شما هستم. سال نو و عید نوروز را به شما تبریک می‌گویم. پنج قطعه عکس می‌فرستم. مواظب خودتان باشید. می‌دانم سخت است. ولی چه باید کرد؟ خدا این طور خواسته. ما هم صبر می‌کنیم. هر وقت دلتنگ شدی، نماز بخوان، قرآن بخوان و توجه به خدا بکن، خدا صبر می‌دهد. ان‌شاءا… همدیگر را می‌بینیم. تاریخ تولد علی ۹ /۲ /۱۳۵۹ است. شانزدهمین سالگرد تولدش را به او تبریک بگو.
همسرت ـ حسین لشکری ۲۸ /۱۲/ ۷۴

منبع: روزنامه خراسان، شنبه 1398/05/26