خانواده

در این گفگتو، مرضیه دباغ از همراهان امام خمینی در فرانسه و مبارزان با سابقه انقلاب، خاطراتی از ویژگیهای اخلاقی

عده ای از فرماندهان و بعضی دوستان علی به من خبر دادند علی مدام در قرارگاه است، به اهواز نمی

ما نان گندم نمی‌توانستیم بخوریم، نان جو گندم ‌می‌خوردیم چون نان گندم گران‌تر بود. البته یک دانه نان گندم می‌خریدیم

دست من، آن اولی که فلج شد، به خاطر حادثه ترور، تا مدتی این دست، اصلاً حرکت نمی‌کرد و ورم

  دستور صادر نمی کرد در خانه ما دستور صادر نمی شد و هرکس طبق روال و نظمی که بر

پدربزرگم، مرحوم آقای خاتون‌آبادی هنگامی که از دنیا می‌رفتند، برادرم یک سال و نیم بیشتر نداشت. ایشان به مادرمان گفته

احترام به برادر بزرگتر در حد یک استاد حجت الاسلام و المسلمین رحیمیان: بارها و بارها شاهد احترام بیش از

سال‌ها از فاجعه فقدان پدر می‌گذرد، اما او همچنان با یادآوری آن خاطره بی‌تاب می‌شود. عطوفت پدر و توجه او

فارغ از توانمندی چریکی که موجب شد تا مرضیه دباغ حکم فرماندهی سپاه همدان را کسب کند، وی فردی است