«انتقاد در همه سطوح برای همه آزاد است»
مسیح مهاجری: در زمستان سال 1359 یعنی حدود دو سال بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و زمانی که نشانههایی از خودبرتربینی بعضی مقامات نظام جمهوری اسلامی ظاهر شده بود، نگرانیها از حرکت جامعه انقلابی نوپا به سوی خودکامگی را با آیتالله بهشتی در میان گذاشتم و خواستار اقدام ایشان برای مقابله با این خطر در آن زمان شدم. آیتالله بهشتی، نزدیک یکسال بود که ریاست قوه قضائیه را با حکم امام خمینی برعهده داشت و علاوه بر این جایگاه رسمی مهم، از اعتبار علمی و اجتماعی بالایی برخوردار بود بطوری که سرآمد یاران امام محسوب میشد. ایشان در جواب من با صراحت و قاطعیت گفت: «انتقاد سازنده و دلسوزانه از مسئولان در تمام سطوح برای همه آزاد است و ما اجازه نمیدهیم هیچکس به دلیل انتقاد از خودمان و دیگر دستاندرکاران نظام جمهوری اسلامی تهدید یا تعقیب شود».
در تعاملات سیاسی و اجتماعی، پایبندی آیتالله بهشتی به این وعده را در عمل دیدیم. در مسجد جامع ورامین، تعدادی از منافقین که از نقاط دیگر به آن شهر رفته بودند تا مانع سخنرانی بهشتی شوند وقتی به او اهانت و در سخنرانی او اخلال کردند، مردم ورامین درصدد برآمدند به آنها حمله کنند ولی بهشتی مانع این کار شد و با صبر و سکوت و نصیحت، جلسه را آرام کرد و به سخنرانی ادامه داد. فردای آن روز وقتی شنید دادستان ورامین چند نفر از اخلالگران را بازداشت کرده دستور داد فورا آنها را آزاد کند. این قبیل سعهصدر نشان دادن بارها اتفاق افتاد و آیتالله بهشتی عملا نشان داد به آنچه میگوید پایبند است و در زندگی او صداقت حرف اول را میزند.
منبع: روزنامه جمهوری اسلامی، سرمقاله: جراحی با چاقوی زنگزده!، مسیح مهاجری، ۱۴۰۱/۲/۲۴، ش: ۱۲۲۵۶، ص ۱