حاشیه هایی خواندنی از دیدار طلاب با رهبر انقلاب!

دیدار طلاب تهران با آقا برخلاف دیدار سال گذشته، دیداری صریح، شفاف، صمیمی، روبه‌ جلو و امیدوار کننده برای آینده حوزه علمیه تهران بود.
‏طلابی که سخن گفتند، با صراحت به مهمترین مسائل حوزه و روحانیت پرداختند و با شجاعت به مدیریت و ساختار حوزه و بعضاً مدیریتهای کلان کشور تاختند!
‏البته حضرت آقا هم توپ تحول در حوزه و تلاش برای اصلاح وضع موجود و ایجاد حوزه مطلوب را به زمین خود طلاب جوان و انقلابی انداختند!
‏آقا: “شما انتقادهایی به حوزه دارید؛ خیلی خب! این حوزه‌ای که شما می‌خواهید (و به قول شما الان وجود ندارد) این را شما به وجود بیاورید!”
‏”حوزه مطلوب را باید با مبارزه به دست آورد. البته مبارزه معنایش زنده باد، مرده باد نیست. یعنی تلاش، مجاهدت، گفتن، هم‌فکری کردن، متشکّل شدن.”
‏مشکل اصلی در انتخاب سخنران پیش از بیانات آقا در دیدار طلاب، همان فرق دیدار طلبگی با دیدار دانشجویی است: یعنى “فقدان تشکل‌های طلبگی انقلابی”
‏در دیدارهای دانشجویی تکلیف عمدتاً معلوم است. تشکل‌های دانشجویی با سازوکار خودشان نماینده خود را برای صحبت کردن معرفی می‌کنند.
‏در دیدار طلاب چون چیزی به نام تشکل طلبگی انقلابی واقعی و علی‌الارض وجود ندارد، چاره‌ای جز گزینش از طریق مسؤولان و مدیران حوزه باقی نمی‌ماند.
آقا خوشش بیاید (برفرض که گفته شده باشد) یعنی حرفی زده شود که محکم و منطقی باشد. طبیعی است که متنهای مستحکم انتخاب و متنهای ضعیف‌تر حذف شوند
‏در مجموع، حضرت آقا چند بار از ایده‌های نو و افکار مترقی و ذهن جوال طلاب جوانی که سخن گفتند تجلیل کرده و آن را امیدوارکننده قلمداد کردند.
‏امیدوارم متن سخنان صریح و مستحکم طلابی که پیش از بیانات آقا صحبت کردند به زودی منتشر شود تا همگان آنها را با متنهای ضعیف حذف‌شده مقایسه کنند.
‏با این وجود، چند نفر از طلاب بدون هماهنگی ایستاده و صحبت‌های بعضاً مفصلی کردند، و از جمله همین انتقاد به فیلتر شدن سخنرانان را مطرح کردند.
‏آقا هم قبل از شروع به سخنرانی، در پاسخ به اشکال فیلتر و کانالیزه شدن سخنرانان فرمودند: همین هم خیلی خوب بود؛ ولو اینکه کانالیزه شده باشد!
‏اما برگردیم به مشکل اصلى: طلاب جوان و انقلابی باید به فکر ایجاد تشکل‌های طلبگی انقلابی تخصصی و حرفه‌ای باشند. متشکّل شدن چاره درد است.
‏بسیاری از مطالبات آقا از حوزه‌ها، جز با متشکّل شدن ما عملیاتی نخواهد شد. کار فراتر و بار سنگین‌تر از حمل آن توسط فرد و حتی افراد است.
‏امروز انجام رسالت حوزوی انقلابى، کارهای جمعی تشکیلاتی لازم دارد؛ و متأسفانه ما طلبه‌ها کمتر اهل کار جمعی و تشکیلاتی هستیم، بر خلاف دانشجویان ‏و آخرین جمله نویدبخش دیدار امروز: “ان‌شاءاللّه جامعه‌ی علمی مذهبی ما که اسمش روحانیّت است، فردای به‌مراتب بهتری از امروز خواهد داشت.”

روای: سید کمیل باقرزاده

منبع: اتاق خبر

تاریخ درج مطلب: سه شنبه، ۷ شهریور، ۱۳۹۶ ۱۰:۰۰ ق.ظ

دسته بندی: خاطرات سیاسی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *