خاطره شیرین آیت الله جوادی آملی از اولین حضور در حوزه علمیه آمل

آیت الله جوادی آملی: مرحوم پدرم با یک علاقه ای برای اوّلین بار که می خواست ما را به حوزه علمیه آمل وارد کند، … چون یک باور خاصی همه مردم شهر مخصوصا علماء درباره قداست نفس مرحوم آیت الله آقای ابوالقاسم فرسیو (رضوان الله تعالی علیه) داشتند؛ مرحوم پدرم گفته بود که اوّلین درس را این بزرگوار برای شما بگوید.
و به تفال هم علاقمند بودند؛ وقتی که از درب خانه بیرون آمدیم، چون منزل ما در آمل واقع در محله ای است که اکثری ساکنان آن سادات اند، سلسله جلیله سادات نیاک هستند؛ یکی از سادات بزرگوار یک ظرف ماستی را تهیه کرده بود، داشت به منزل می برد. ماست و شیر را اگر کسی در عالم رویا ببیند، بالاخره علم و حکمت است. ایشان هم از این تفال خوشش می آمد؛ فرمود: سیّد است و یک ظرف ماست هم در دست اوست، ان شآء الله علم و حکمت نصیب تو می شود! و به تفال نیک این راه را طی کردیم و به آن طرف رودخانه رفتیم.
در آمل، این رود کبیر هراز شهر را به دو قسمت تقسیم کرده است؛ قسمت شرقی و قسمت غربی، این رود کبیر هراز از وسط این شهر می گذرد. و منزل آیت الله آقای ابوالقاسم فرسیو (قدّس سرّه) در قسمت شرقی آمل بود، و قسمت مهم شهر در طرف غربی قرار گرفته است؛ آن روزها اکثر جمعیت در طرف غرب بودند. ما رفتیم آنجا به محضر مرحوم آیت الله فرسیو (رضوان الله علیه) و مرحوم پدرم جریان را با ایشان در میان گذاشت و ایشان هم کاملاً استقبال کرد و با یک بیان گرمی اوّلین درس امثله و شرح امثله را برای ما بازگو کرد.

تاریخ درج مطلب: یکشنبه، ۱۴ فروردین، ۱۴۰۱ ۴:۳۰ ق.ظ

دسته بندی: خاطرات مشاهیر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *