روبوسی رهبری و آقای خاتمی بعد از نمازجمعه؛ «شاهد آرامشی موقت خواهیم بود، اما حکایت همچنان باقی است…»
روزنوشتهای آیت الله هاشمی رفسنجانی، ۹ مهر ۱۳۷۸
در خانه بودم. صحبت‌های آیت‌الله خامنه‌ای در نماز جمعه خوب بود؛ تعریضی به بیانیه جامعه روحانیت مبارز داشتند و توبیخی به مسئولان فرهنگی و سرزنش اختلاف‌ها و خودسری ها و محکوم کردن اهانت به امام زمان (عج). بخشی از وقتم، صرف مطالعه وضع سیاسی دانشجویان و راه‌های هدایت آنها و مکتب‌‌های روان شناسی و سهم اسلام در تحولات فرهنگی روسیه و وضع بحرانی آب در اسراییل شد.
در خبرهای جهانی، نشت اورانیوم از یک پالایشگاه تولید سوخت اتمی در ژاپن، مهم است که تاکنون ۴۹ نفر مصدوم داشته و نگرانی شدیدی در ژاپن ایجادکرده و ورود نیروهای نظامی زمینی روسیه به خاک چچن و جدی شدن جنگ، علیرغم مخالفت آمریکا و اروپا مهم است. زلزله 4/7 ریشتری در مکزیک و تلفات کم آن مورد توجه است.
دفتر تحکیم وحدت از سخنان رهبری استقبال کرده و رادیو بی بی سی، آن را قوی‌ترین حمایت رهبری از دولت به حساب آورد. روبوسی رهبری و آقای خاتمی بعد از نماز، در منظر مردم هم این فکر را تثبیت کرد و با این تفسیرها که ادامه خواهد داشت، شاهد آرامشی موقت خواهیم بود، اما حکایت همچنان باقی است؛ زیرا رهبری در همین سخنرانی به سیاست فرهنگی دولت تاختند که اصل مسأله همین‌جاست و محور همه درگیری‌ها هم همین بوده و حتی استعفای آقای خاتمی از وزارت ارشاد در دولت من هم از همین مسأله ناشی شده بود و دست برداشتن از این سیاست، به منزله فراموشی همه شعارهاست و ادامه آن هم مسایل گذشته را به دنبال دارد.
