روزی که بچه حزب اللهی ها شلاق خوردند.

زمانی که هنوز مجاهدین خلق دست به اسلحه نبرده بودند و ماهیت آن‌ها برای مردم آشکار نشده بود مثل سایر گروه‌های سیاسی فعالیت می‌کردند، دفتر داشتند. دادستانی انقلاب از آزادی فعالیت این دفتر دفاع و از تعرض به دفاتر آن‌ها جلوگیری می‌کرد. این وضعیت بود تا روز ۲۲ بهمن که آن‌ها راهشان را از مردم جدا کردند و اصرار داشتند راهپیمایی مستقلی راه بیندازند، مردم نسبت به کار مجاهدین خلق عصبانی شدند، در مراسم راهپیمایی وقتی از جلوی دفتر می‌گذشتند به دفتر حمله کردند. آن‌ها هم چاقو و تیزی کشیدند. کمیته انقلاب اسلامی همه مهاجمان به دفتر و کسانی که در دفتر مجاهدین خلق بودند و از چاقو و تیزی استفاده کردند را بازداشت کرد و تحویل دادگاه انقلاب داد. برای اولین بار در استادیوم ورزشی با ۲ هزار نفر تماشاچی دادگاه علنی رسیدگی به این پرونده برگزار شد.
بچه‌های حزب‌اللهی که حمله کرده بودند وکیل گرفتند و وکیلشان هم آقای ابراهیم عسگری‌پور دبیر آموزش و پرورش و در عین حال طلبه کوشای فقه‌خوانده بود، او یک ساعت و نیم از موکلان خود دفاع کرد و زمینه‌های انحرافی مجاهدین خلق را که زمینه‌ساز این درگیری شده بود کاملا شرح داد و در آخر گفت: «موکلان من غیرقانونی عمل کردند اما با توجه به زمینه‌سازی‌هایی که مجاهدین خلق انجام دادند دادگاه رعایت حال موکلان من را داشته باشد.» مهاجمان به دفتر مجاهدین خلق به شلاق محکوم شدند، عوامل مجاهدین خلق نیز که از اسلحه سرد استفاده کرده بودند به مجازات‌های سخت‌تری محکوم شدند.
دادستانی انقلاب با کمال اعتمادبه‌نفس بچه‌های حزب‌اللهی را در شهربانی خواباند، شلاق زد و حکم را اجرا کرد. من آنجا سخنرانی کردم و گفتم «قانون اسلامی اجرا می‌شود، شما باید اجرای حکم قاضی شرع را بپذیرید تا ثابت شود واقعا حزب‌اللهی هستید و تاوان قانونی اقدام نادرستی را که انجام دادید تحمل می‌کنید.» آن‌ها هم ضربات شلاق را تحمل کردند و پس از آن به نفع دادگاه انقلاب شعار دادند.

راوی: احمد توکلی

منبع: گفتگو با خبرگزاری خبرآنلاین

تاریخ درج مطلب: دوشنبه، ۱۴ فروردین، ۱۳۹۶ ۴:۵۱ ق.ظ

دسته بندی: خاطرات سیاسی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *