عالمی که نتوانست در برابر استبداد مالکان و زمینداران سکوت کند! زندگی برای مردم معنایی جز بردگی نداشت.
علامه شیخ مرتضى آل یاسین مى نویسد:
در آن روزگار در لبنان زمیندارى ناهنجارى وجود داشت. توده هاى مردم در برابر مالکان اختیارى از خود نداشتند و براى زندگى معنایى جز رقیت و بردگى نمى دانستند مالکان و توانگران نمى گذاشتند که آنان معناى دیگرى از زندگى درک کنند. زندگى توده هاى محروم زیر پاى جباران و طاغوتیان خرد شده بود.
چون شرف الدین در آنجا استقرار یافت نتوانست آن روش خرد کننده و آن استبداد بلعنده را قبول کند و در برابر برباد رفتن حقوق محرومان ساکت بماند. شرف الدین نه از وجدان خود نه از ایمان خود نه از احسان خود از هیچکدام نتوانست مجوزى دریافت کند براى سکوت در برابر زمیندارى و مالکیت اقطاعى. البته در برابر او قدرتمندان سردمداران زعماء استعمارگران قرار داشتند و دیگر کسانى که از این طریق استفاده هاى سرشار مى بردند اما شرف الدین مومن و آگاه آیا از اینگونه کسان مى هراسید؟ هرگز. او در برابر آنان سر به شورش گذاشت و آن روش را محکوم کرد و آنان وارد سخت ترین مبارزات شد. قدرتمندان و بهره کشان جبار در برابر او ایستادند و همه امکانات خویش را براى مقابله با او به کار گرفتند و همه سعى و کوشش خود را کردند اما سرانجام مرد حق پیروز شد و کوششهاى آنان همه تباه گشت.
راوی: حجت الاسلام محمد عبائی
منبع: نشریه حوزه، ، دوره ۷، شماره ۳۹، تابستان ۱۳۶۹، صفحه ۳۵-۵۸