علم آموزی مهمتر از مبارزه علیه رژیم شاه!
یادم است فردی در اتریش علیه رژیم ایران مبارزه میکرد، بعد هم به ایران آمد و فعالیتهایی کرد و نهایتا هم به خارج از کشور رفت. داماد ما ـ آقای جواد اژهای ـ آن زمان در اتریش روانشناسی میخواند. آن فرد به ایشان گفته بود: «وقتی رفتی ایران، به آقای بهشتی بگو که من بهشدت در مضیقه مالی هستم و کمکم کند.» گمانم حدود سالهای 54 ـ 55 بود. مرحوم بهشتی ماوقع را شنیدند و گفتند که: «ماهانه چهارصد شیلینگ به او بده.» چهارصد شیلینگ واقعا مبلغ کمی بود و آقای اژهای هم مانده بود که موضوع را چطور به آن فرد بگوید. وقتی به اتریش برگشت، با او تماس نگرفت، به این امید که از صرافت افتاده باشد.
طرف پس از مدتی تماس گرفت و آقای اژهای که چارهای نداشت، گفت که آقای بهشتی اینجور حرفی زده است. طرف بسیار ناراحت شد و گفت: «نخواستم و از آقای بهشتی هم واقعا ممنونم!»
آقای اژهای با مرحوم بهشتی تماس میگیرد و این بار میگوید که او دانشجوست و دستش تنگ است. مرحوم بهشتی میگویند: «شما گفتی که اهل مبارزه است، دیدم برای کسی که فقط این کار را انجام میدهد، چهارصد شیلینگ کافی است، حالا که میگویی دانشجوست، ماهانه به او سههزار شیلینگ بده.» همین برخورد، میزان ارزشگذاری مرحوم بهشتی به کار علمی و کسب دانش را نسبت به همه امور دیگر نشان میدهد.
راوی: سید محمدرضا بهشتی
منبع: در گفتگو با روزنامه اطلاعات، شماره 26753، چهارشنبه 1396/4/7