محسن رضایی چگونه فرمانده سپاه شد؟ چرا شهید کلاهدوز از انتخاب فرماندهی انصراف داد؟
محسن رفیق دوست وزیر وقت سپاه از ماجرای انتخاب فرمانده سپاه پس از عزل بنی صدر از ریاست جمهوری می اینگونه گوید:
بعد از این ماجرا، یعنی عزل و فرار بنی صدر از کشور، فرماندهی سپاه هم تغییر کرد و آقای محسن رضایی به جای آقای مرتضی رضایی به فرماندهی سپاه منصوب شد. چرا آقای مرتضی رضایی رفت و چطور آقای محسن رضایی آمد؟
قبلا هم گفتم، با اینکه بنی صدر آقای مرتضی رضایی را نصب کرده بود، در سپاه همه فکر می کردند که بنی صدری است. ولی من شهادت می دهم که هیچ وقت بنی صدری نبود. وقتی بنی صدر فرار کرد و رفت، قرار شد تغییراتی در سپاه انجام بشود. سید احمد آقا از طرف حضرت امام به من پیغام دادند که در شورای فرماندهی برادرهای سپاه فرمانده ای انتخاب و به ایشان معرفی کنند. من قبل از اینکه این موضوع را به شورای فرماندهی سپاه بگویم و روی آن در شورا بحث بشود، مرحوم شهید محمد بروجردی را مناسب این سمت می دیدم. البته سه نفر مورد نظر من بودند؛ به ترتیب محمد بروجردی، شهید کلاهدوز و برادر محسن. محمد بروجردی کردستان بود. تلفنی تماس گرفتم و سر بسته به او گفتم: «کار مهمی است. می توانی بیایی تهران؟» خندید و گفت: «موضوع فرماندهی سپاه است؟» گفتم: «از کجا می دانی؟» گفت: «اگر موضوع دیگری بود به من زنگ نمی زدی.» گفتم: «بیا تهران.» گفت: «نمی آیم.» به سرعت خودم را به سنندج رساندم. حدود ده شب بروجردی را پیدا کردم. تا نزدیک 2:30 بامداد با او صحبت کردم که اگر موافقت کند، حتما در شورا رای می آورد؛ اما هر چه اصرار کردم، قبول نکرد.
گفتم دو سه ساعتی بخوابم و بعد از نماز صبح به تهران برگردم. تازه خوابم برده بود که با صدای هق هق محمد بیدار شدم؛ ولی تظاهر به بیداری نکردم. شنیدم که می گفت: «خدایا! چگونه شکرت را بکنم،که دنیا را در دل من قرار ندادی؛ هر چند این پیشنهاد دنیا نبود.» نشستم و گفتم: «این خدمت است و دنیایی در کار نیست.» گفت: حاج محسن! اینجا بیشتر می توانم خدمت کنم.» گفتم: «اگر خوابت نمی آید، بنشین با هم حرف بزنیم.» گفت: «حالا که مطمئن شدی این پیشنهاد را قبول نمی کنم، بعد از من نظرت روی چه کسی است؟» گفتم: «ما دو نفر داریم و من طرفدار هر دو هستم. اگر تو کمکم کنی، روی یک نفرشان محکم تر جلو می روم؛ یکی برادر کلاهدوز و دیگری برادر محسن رضایی.» گفت: «خوب کسانی به فکرت رسیده است. هر دو خوب اند.» البته نظر محمد، اول برادر محسن و بعد کلاهدوز بود.گفت: «با برادر کلاهدوز تازه همکار شدیم؛ اما با برادر محسن هم مثل من از قبل آشنا هستی.»
به تهران برگشتم. باغی در شیان در دست تدارکات بود. به اتفاق آقای محلاتی و اعضای شورا به آن باغ رفتیم. محسن در جبهه بود. او آن موقع مسئول اطلاعات سپاه و قائم مقامش رضا سیف اللهی بود. ما از بعدظهر تا نزدیکی های غروب در باره کلاهدوز و یا برادر محسن بحث کردیم. آقای محلاتی با انتخاب برادر محسن مخالفت کرد. رای گیری کردیم. رضا سیف اللهی به جای محسن با حق رای شرکت کرده بود.کلاهدوز خودش به خودش رای نداد و از هفت رای، شش رای آورد. برای برادر محسن رای گرفتیم. سه رای آورد؛ من و کلاهدوز و رضا سیف اللهی رای داده بودیم. قرار شد فردا صبح بروم خدمت مرحوم حاج احمد آقا و بگویم شورای فرماندهی سپاه آقای کلاهدوز را انتخاب کرده است.
صبح هنوز هوا روشن نشده بود. زنگ خانه را زدند. در را که باز کردم، دیدم کلاهدوز عبایی به دوش انداخته و قرآنی هم زیر عبا در دست دارد. گفت: «حاج محسن! تو را به این قرآن، مرا فرمانده سپاه نکن.» بحث مفصلی کردیم و من متقاعد شدم که از کلاهدوز صرف نظر کنم. ساعت 8 صبح به مرحوم حاج سید احمد آقا زنگ زدم و داستان بروجردی را تعریف کردم. بعد گفتم که در شیان کلاهدوز رای آورد و به این دلایل نپذیرفت. مرحوم حاج احمد آقا گفت: «حق با کلاهدوز است. من هم با محسن موافقم. تو تلاش کن یک رای دیگر پیدا کنی و امروز تمامش کنید.»
فکر می کنم با فروتن، که مسئول روابط عمومی بود، صحبت کردم و رای موافق او را برای حاج محسن گرفتم. بعد با احمد آقا تماس گرفتم و خبر را به ایشان دادم. ایشان هم بعد از اینکه خدمت امام رفتند، خواستند که ما متنی بنویسیم و برای امام ببریم. من و رضا سیف اللهی در اداره اطلاعات سپاه نشستیم و متنی را نوشتیم. من آن را برداشتم و به جماران بردم. احمد آقا آمد و گفت: «امام مشغول نوشتن است. بلند شوید بروید و اخبار ساعت دو امروز را گوش کنید.» اتفاقا همان روز جلسه شورای فرماندهی داشتیم.
حکم امام چقدر به متن شما نزدیک بود؟
در حکم امام شاید یک سوم از متن ما استفاده شده بود؛ ولی ادبیات خودشان بود.(1) البته قبل از آنکه حکم پخش بشود، احمد آقا با برادر محسن در جنوب تماس گرفته و به او اعلام کرده بود که امام می خواهد او را فرمانده سپاه بکند، آیا قبول می کند؟ که ایشان هم می پذیرد. برادر محسن ابتدا فکر می کرد این انتصاب بدون سابقه قبلی است؛ ولی بعد متوجه شد که پیشنهاد شورای فرماندهی سپاه بود .
پینوشت:
(1) متن حکم امام خمینی: جناب آقای محسن رضایی
شما را به فرماندهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی منصوب می نمایم، تا با تعهد و مسئولیت کامل وظایف محول را انجام داده و در هماهنگی با سایر نیروهای مسلح جدیت نمایید. بدیهی است که کلیه پاسداران با تبعیت از فرماندهی در حفظ استقلال و انتظام کوشا می باشند. توفیقات جناب عالی را در این امر خواستارم. روح الله الموسوی الخمینی-سوم شهریور 1360(صحیفه امام، ج15، ص224).