معلم باید باور کند کار تربیتی اش اثر دارد.
کانال تجربه نگاری مدارس اسلامی وابسته به موسسه متن بخشی از مصاحبه این موسسه با مهدی تنها را منتشر کرد. این کانل نوشت: معلّم در محیط مدرسه یا اردو می‌تواند اثرگذاری ویژه‌ای بر دانش‌آموزان داشته باشد. یکی از کارهایی که این اثر را عمق می‌بخشد، باور به اهمّیّت آن کار است. باورمندی شخص معلّم و تلاش برای تأثیرگذاری مثبت بر دانش‌آموزان، باعث بهبود مثبت و ماندگار در دانش‌آموزان می‌شود و هم‌چنین حلاوت و شیرینی ویژه‌ای را برای معلّمان به یادگار می‌گذارد.
در ادامه، بخشی از تجارب آقای مهدی تنها (مدیر دبیرستان احسان) را با یک‌دیگر می‌خوانیم:
از جمله کارهایی که آقای علّامه [کرباسچیان] برای چشاندن حلاوت تربیت انجام می‌داد، این بود که نمونه‌هایی از تغییرات ایجاد شده در بچّه‌ها و فارغ‌التّحصیلان را در جمع معلّمان مطرح می‌کرد. این کار فوق‌العاده تأثیرگذار بود. یادم می‌آید یک‌بار ماجرای مادری را تعریف کرده بود که گفته بود: «زمستان بود. نیمه‌شب بلند شدم بروم روی بچّه‌ام را بکشم تا مبادا یک وقت پتو از روی او کنار رفته باشد و سرما بخورد. دیدم که در جایش نیست. مضطرب شدم! ناگهان دیدم گوشه اتاق مهمان‌خانه، فرش را کنار زده و روی زمین نماز می‌خواند.»
آن معلّمی که به بچّه‌ها گفته است «بچّه‌ها نماز شب!» اگر بفهمد کلامش اثر کرده، این‌لذّت را با هیچ‌چیز عوض نمی‌کند.
بعد از برگزاری هر اردو، غالباً خانواده‌ها می‌آمدند و تشکّر می‌کردند و می‌گفتند: از وقتی که از اردو برگشته، بعضی خصلت‌ها در او شکل گرفته است؛ مثلاً دائم‌الوضوست. آن‌جا دوتا مربّی را دیده است که این‌ها دائم‌الوضو بودند یا… .
توضیح عکس: آقای مهدی تنها در میان جمعی از دانش‌آموزان.
