میزبان مهربان
جلال شهری از میهمان نوازی و مناعت طبع استاد شیخ محمد واله می گوید:
روزی به نزد حاج آقای واله (ره) رسیدم و از ایشان مشورت پیرامون مسئله ای خواستم. ایشان به من گفتند که به مدرسه علمیه آقای سعیدی (ره) در مشهد بروم و با آن حضرت مشورت نمایم. چند روز بعد به مشهد رفته و در محضر آقا حضور یافتم و از ایشان مشورت خواستم.
آقا وقتی که مراشناختند بسیار خوشحال شده و با کلام بسیار شیوا، محترم و زیبایی با من صحبت کردند. پس از اینکه نظر خود را دادند و مرا قانع نمودند قصد وداع با ایشان کردم و پس از خداحافظی آماده خروج از مدرسه شدم. ناگاه آقا را دیدم که گفتند: الان که نمی توانید به کاشمر برورید، باید شب را در مشهد بخوابید و فردا راهی کاشمر شوید. آیا آشنایی در مشهد دارید که شب را به نزد او بروید؟
گفتم: آری خانه یکی از اقوام در مشهد است.
آقا فرمودند: نمی خواهد بروید! امشب را پیش ما بمانید و فردابروید.
پس از اصرار زیاد آقا پذیرفتم و آقا به یکی از خدمتکاران که در همانجا بود گفتند ایشان را به اطاقی برده و غذا و وسایل استراحت و خواب را برایشان فراهم کنید.
