پس از پیروزی انقلاب، بر سر شهرنو در پایتخت چه آمد؟
استاد شیخ حسین انصاریان روایت می کند:
اوایل انقلاب مردم به شهرنو حمله کردند و آنجا را به آتش کشیدند که آقای طالقانی موضعگیری سختی کردند و حق هم داشتند. چون دلیلی نداشت آنجا را به آتش بکشند.
مرحوم شهید قدوسی که دادستان وقت انقلاب بود بنده را به دفتر خودشان دعوت کرد و پرسید: درباره این قلعه چهکار کنیم؟
گفتم: اگر بودجه به من بدهید، مشکل آنجا را حل میکنم. ایشان هم۳۰۰ هزار تومان که آن زمان پول زیادی بود در اختیارم گذاشت.
بنده هم با آقای محمدی گیلانی مشورت کردم، ایشان فرمودند: بروید، من هم شما را کمک میکنم، ولی کار به شکلی انجام بگیرد که خلاف شرع نشود.
گفتم اگر بخواهد خلاف شرع نشود، ما باید یک آماری از خانههای آنجا بگیریم، خانمها را و به خصوص جوانها را بخواهیم و با آنها صحبت کنیم. صاحبخانه ها را بخواهیم و با آنها صحبت کنیم.
آمار خانهها را گرفتند که ۱۱۲۰ خانه در آن چهاردیواری قلعه بود و کل این خانهها محل زنا بود. یعنی هر اتاق در اختیار یک زن یا یک دختر قرار داشت.
قرار شد خانهها را از آنان بخریم که آنوقت هر خانهای در آن منطقه، ده تا بیست هزار تومان قیمت داشت. پول زیادی را آقای گیلانی و قدوسی در اختیارم گذاشتند و همه حاضر به فروش خانههایشان بودند، چون نمیگذاشتند کسی در آنجا به راحتی زندگی کند. پول تمام خانهها را دادیم و سندها را به نام دادستانی انقلاب منتقل نمودم. سندها را هم خودم امضا کردم.
تمام خانمهایی که دلشان میخواست به خانوادههایشان برگردند، به شهرستانها برگرداندیم و آنهایی که میخواستند ازدواج کنند، برای نجات این افراد گرفتار خیلیها حاضر به ازدواج با آنها شدند.
مخارج ما [برای حمایت مالی از این افراد] خیلی سنگین بود. لذا به آقای محمدی گیلانی عرض کردم: مردم در حد لازم پول دادهاند، ولی کار گستردهای است.
ایشان یکبار حضور امام خمینی ره رفته و داستان را تعریف کردند. امام فرمودند: آقای انصاریان مجاز هستند که برای نجات آنها از سهم امام خرج کنند. به نظرم این یکی از فتواهای ویژه امام بود.
منبع: