خاطره به یاد ماندنی آیت الله سبحانی از آیت الله میلانی؛ وقتی یک عالم به استقبال یک طلبه آمد.

هر وقت طلبه های آذربایجان وارد عراق می شدند که درس بخوانند، مرحوم آیت الله میلانی را پناهگاه خود می یافتند. ایشان بلد بودند که ترکی صحبت کنند؛ ولی لهجه شان لهجه عربی بود. آقا سید محمد علی میلانی، به دلیل اینکه زبان مادری اش، زبان فارسی بود، نمی توانست ترکی صحبت کند.

حالا، خاطره ای دیگر نقل کنم. بنده برای ادامه تحصیل حوزوی عازم نجف اشرف شدم و در مسافرخانه ای، اتاقی اجاره کردم تا حجره ای در مدرسه پیدا کنم. یادم نیست که چند روزه بعد از ورودم به نجف بود که حضرت آیت الله میلانی برای دیدن بنده به آن مسافرخانه آمدند. از محبت و شفقت و تواضع آن عالم ربانی در شگفت شدم. می دانستم که میان معظم له و پدرم رفاقتی بوده است؛ اما تصورم این بود که ایشان هم مثل سایر افراد، دوستی ها را به فراموشی سپرده است؛ تصور من درست نبود. نمی دانم چه کسی از خویشاوندان من به ایشان خبر داده بود فلانی برای ادامه تحصیل طلبگی به نجف آمده است. گمان می کنم مرحوم آقا حسن خامنه ای خبر داده بود که از بستگان مرحوم آقای میلانی بود. راجع به خاندان معظم له باید گفت؛ از دیرباز، بیت مرحوم میلانی، مرحوم آقا سید محمد جعفر و همین طور، جد بزرگوارشان، مرحوم آقا سید احمد، نسبت به مردم و طلبه های مهاجر آذربایجان لطف خاصی داشتند.

راوی: آیت الله جعفر سبحانی

منبع: خبرگزاری حوزه