خاطره آیت الله خامنه ای از روایت غائله پاوه توسط شهید چمران برای مهندس بازرگان

طانسان باانصافی بود. لابد قضیه‌ی پاوه را شماها میدانید که در پاوه بر روی بلندیها، بعد از چند روز جنگیدن، مرحوم
 با چند نفرِ معدودِ همراهش، محاصره شده بودند؛ ضد انقلاب اینها را از  اطراف محاصره کرده بود و نزدیک بود به اینها برسند که امام اینجا از قضیه  مطلع شدند، و یک پیام رادیوئی از امام پخش شد که همه بروند طرف پاوه؛ دوی  بعدازظهر این پیام پخش شد؛ ساعت چهار بعدازظهر من توی این خیابانهای تهران  شاهد بودم که همین طور کامیون و وانت و اینها بودند که از مردم عادی و  نظامی و غیر نظامی از تهران و همین طور از همه‌ی شهرستانهای دیگر، راه  افتادند بروند طرف پاوه. بعد از قضیه‌ی پاوه که مرحوم
 آمده بود تهران، توی جلسه‌ای که ما بودیم به نخست‌وزیرِ وقت گزارش میداد  که بین اینها هم از قدیم یک رابطه‌ی عاطفیای وجود داشت. مرحوم
 توی آن جلسه اینجوری گفت: وقتی ساعت دو پیام امام پخش شد، به مجرد پخش  پیام امام و قبل از آنی که هنوز هیچ خبری از حرکت مردم به آنجا برسد، ما  احساس کردیم که کأنه محاصره باز شد. میگفت: حضور امام و تصمیم امام و پیام  امام آنقدر مؤثر بود که به صورت برق‌آسا و به مجرد اینکه پیام امام رسید،  کأنه برای ما همه‌ی آن فشارها به پایان رسید؛ ضد انقلاب روحیه‌ی خودش را از
 دست داد و ما نشاط پیدا کردیم و حمله کردیم و حلقه‌ی محاصره را شکستیم و  توانستیم بیاییم بیرون. آنجا نخست‌وزیر وقت خشمگین شد و به مرحوم
 توپید که ما این همه کار کردیم، این همه تلاش کردیم، تو چرا همه‌ی این را  به امام مستند میکنی؟! یعنی هیچ ملاحظه نمیکرد؛ منصف بود. بااینکه میدانست  که این حرف گله‌مندی ایجاد خواهد کرد، اما گفت.ره چمرانشهیدچمرانچمرانچمران

تاریخ درج مطلب: جمعه، ۹ مرداد، ۱۳۹۴ ۲:۵۰ ق.ظ


دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *