قاتل شهید بهشتی کشته شده یا رد گم می کند؟

به گزارش خاطره نگاری، عصر ایران نوشت: در سال ۲۰۱۵ میلادی اعضای یک باند مواد مخدر در هلند وارد خانه یک مرد ایرانی به نام «علی معتمد» شدند و بعد از شلیک دو گلوله به سرش فرار کردند. جسد در خانه ماند و بعد از سه ماه که متعفن شده بود، توسط پلیس کشف شد. این حادثه در شهر «المیره» هلند اتفاق افتاد. اما علی معتمد که بود؟
«در همان زمان گفته شد که نام واقعی مقتول «محمدرضا کلاهی» بود؛ کسی که روز ۷ تیر ۱۳۶۰ دو بمب در دفتر حزب جمهوری اسلامی کار گذاشت و آیت‌الله بهشتی و بیش از ۷۰ تن دیگر از مسئولان، نمایندگان مجلس شورای اسلامی و اعضای حزب را به شهادت رساند.
او در آن زمان، در حزب جمهوری اسلامی کار می کرد و توانسته بود یک بمب را در داخل کارتن کاغذها و بمب دیگری را در درون کیفش جاسازی کند و با ارتباطات کاری‌اش، به راحتی وارد محل جلسه کند. کلاهی بعد از جاگذاری بمب‌ها، به بهانه خرید چیزی از محل خارج شد و دقایقی بعد، انفجار بمب، سقف بتونی محل جلسه را بر سر حاضران خراب کرد. کلاهی در مدتی که در حزب جمهوری اسلامی کار می کرد، بسیار متدین و وظیفه شناس می‌نمود تا کسی به او شک نکند.
او بعد از انجام این عملیات تروریستی به عراق گریخت و از آنجا به اروپا رفت و دیگر کسی از سرنوشت او خبردار نشد تا آن که فردی به نام علی معتمد در هلند به قتل رسید که همانند کلاهی، خالی در کف پای چپ داشت. در آن زمان، هیچ کس به اعتبار این خال، تأیید نکرد که مقتول ۲۰۱۵ المیره، همان قاتل ۱۳۶۰ تهران است.
اینک اما سه سال بعد از آن قتل مرموز، یک پایگاه خبری هلندی گزارش داده است که طبق تحقیقات، «معتمدی» بدون شک همان «کلاهی» بود و مردم المیره در این شوک هستند که سال ها با مردی زندگی کرده اند که بزرگ ترین عملیات تروریستی ایران را انجام داده است. طبق آن چه پایگاه خبری “المیره” منتشر کرده و امروز نیز روزنامه “سازندگی” در تهران نوشته، کلاهی در دهه ۸۰ میلادی از هلند پناهندگی سیاسی گرفته بود و به عنوان متخصص برق در المیره زندگی می کرد.
اگر این خبر هلندی واقعی باشد می توان گفت که پرونده جنایت های یکی از بزرگ ترین قاتلان ایران بسته شده است. در غیر این صورت، شاید شاهد پرده ای دیگر از “زندگی در فرار” هستیم که هدفش رد گم کردن است.
هر چند ممکن است کلاهی واقعاً مرده باشد و کشمیری (عامل انفجار دفتر نخست وزیری در ۷ تیر ۶۰) نیز متواری است اما خطر نفوذ در رده های بالا، برای از درون پوکاندن کشور، همچنان جدی است.»