ماجرای انتقاد به مذاکرات هسته ای در یک جلسه غیر علنی؛ “روندی که میرویم عراقیزه کردن ایران است”!
آنچه میخوانید بخشی از گفتگوی کاظم جلالی با روزنامه شرق است که در ادامه میخوانید:
رفاقت شما با آقای لاریجانی از چه زمانی و کجا شروع شد؟
دکتر لاریجانی را از قبل میشناختم. ایشان من را نمیشناختند (با خنده). زمانی که دکتر لاریجانی مدیر پرونده هستهای بودند به نوع اداره پرونده هستهای ایراد داشتم. مصاحبههایم موجود است و در مجلس هم صحبت کردم. یادم هست دکتر لاریجانی بهعنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی در مجلس گزارش داد. سال ٨۴-٨۵ بود و هنوز به سمت تحریم نرفته بودیم. در آن جلسه مجلس گفتم روندی که ما پیش میرویم نهایتا «عراقیزه»کردن ایران است. میخواهند همان جریان را در مورد ایران پیاده کنند و به سمتی میرویم که ما را به شورای امنیت و ذیل فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد ببرند و بعد هم تحریممان کنند. این صحبت در جلسه غیرعلنی بود. اتفاقا دکتر توکلی نماینده مجلس با قلم سبز یادداشتی برای من نوشتند که فلانی تو امروز زبان شیاطین در داخل مجلس شدهای و تلاش کردی که مجلس را از تحریمها بترسانی. این یادداشت را نگه داشتهام.
چه سالی بود؟
احتمالا ٨۵ یا ٨۶. گاهی خاطرات روزانه مهمم را مینویسم. این را هم نوشتم و یادداشت را به آن صفحه الصاق کردم. البته بعدا نخستین نفری که از تحریمها در نطق پیش از دستور سخن گفت دکتر توکلی بود. البته ایشان انسان متدین و دلسوزی هستند و من در جایگاهی نیستم که ایشان را خدایناکرده تخطئه کنم. خاطرهای بود که بیان کردم.
یعنی در ابتدا شما مخالف و منتقد لاریجانی بودید؟
مخالف که نه. ولی نسبت به رویکرد پرونده هستهای انتقادهایی داشتم تا زمانی که ایشان از دبیرخانه استعفا دادند. بعد از استعفا سریع به ملاقات ایشان رفتم. رجال ملی اینجا خودشان را نشان میدهند. ایشان بر مسیر غلط صحه نگذاشت و پست و مقام را بر منافع ملی ترجیح نداد و به نظرم اقدام ایشان بسیار قابلتوجه بود. به ایشان گفتم از الان برادر شما و در خدمت شما هستم و همان زمان به ایشان پیشنهاد دادم که از تهران کاندیدا شوند که نهایتا از قم کاندیدا شدند و رأی آوردند و آنگاه بحث ریاست مجلس ایشان مطرح شد و در جریان فکری در کنار هم قرار گرفتیم.
منبع: روزنامه شرق، شماره 3043، دوشنبه 1396/10/4