ماجرای ممنوعیت پخش سرود “خمینی ای امام” از تلویزیون

بخشی از گفتگوی تازه منتشر شده تاریخ ایرانی با حمید شاهنگیان، سازنده سرود خمینی ای امام، درباره ماجرای ممنوعیت پخش این سرود از تلویزیون را میخوانید:

در مورد ممنوعیت پخش تصویر ساز چطور؟ آن دوره که شما بودید چنین ممنوعیتی وجود داشت؟

فکر نمی‌کنم، من این مورد را یادم نمی‌آید، ولی همان‌طور که اشاره کردم شاید اصلا هیچ حکم حکومتی هم برایش وجود نداشته باشد.

تنها جایی که من دیده‌ام به این موضوع اشاره شده، آیین‌نامه داخلی صداوسیماست.

بله. شاید اصلا هیچ حکم حکومتی‌ هم برایش وجود نداشته باشد. همان آیین‌نامه داخلی را چه کسی نوشته است؟ فردی مثل من یا مثل آن آدمی که گفته امام معتقد است موسیقی حرام است و نباید پخش شود. مثالی برایتان بزنم که تعجب‌برانگیز است؛ همین سرود «خمینی ای امام» برای دو سال غیرقابل پخش بود! یعنی مگر از «خمینی ای امام» سرودی انقلابی‌تر سراغ دارید؟

دلیلش چه بود؟

دلیلش این بود که با کلمه «مجاهد» شروع می‌شد! این دستور را یک آدم نفهمی که هنوز هم زنده است و آن زمان در صداوسیما بود، صادر کرد. او اختیار داشت بنویسد با توجه به اینکه با کلمه‌ مجاهد شروع می‌شود، غیرقابل پخش است. بر همین اساس، صداوسیما دو سال آن را پخش نکرد. من به دلیل اینکه خودم این سرود را ساخته‌ام، روی این موضوع حساسیت دارم.

شما خودتان آن زمان در صداوسیما نبودید؟

من آن موقع هنوز جزو شورای صداوسیما بودم.

خنده‌دار است!

از خنده‌دار خیلی آن طرف‌تر، مسخره است! خب همین تفکر است که در جایی دیگر می‌نویسد نشان دادن ساز ممنوع است. با شبکه «افق» مصاحبه‌ای داشتم. اولین حرفی که زدم این بود که من نمی‌فهمم، سازی که ساختش حلال است، حملش مجاز است، دیدن، آموزش و نواختنش اشکالی ندارد و تمام کارهای انقلابی و غیرانقلابی که می‌شنویم محصول آن است؛ چگونه دیدنش از قاب تلویزیون اشکال دارد؟ آخر این‌ چه منطقی پشتش دارد؟ این منطق ندارد یا اگر هم دارد، منطقش اعلام نشده و ما نمی‌دانیم، جامعه نمی‌داند. باید منطقش اعلام شود و بگویند به این دلیل دیدن ساز از تلویزیون حرام است. بعد از اینکه ضبط تمام شد، همه عواملی که آن پشت بودند دست زدند. گفتند خدا پدرت را بیامرزد، بالاخره یک نفر پیدا شد که این حرف را بزند.

منبع: سایت تاریخ ایرانی

تاریخ درج مطلب: پنجشنبه، ۱۷ فروردین، ۱۳۹۶ ۱۱:۴۷ ب.ظ

دسته بندی: خاطرات فرهنگی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *