شرکت سها چگونه آغاز به کار کرد؟ گفتگوی همسر دکتر حبیبی با هاشمی رفسنجانی.

دکتر شفیقه رهیده، همسر مرحوم دکتر حسن حبیبی: بعد از جنگ [روزی] رفتم دیدن آقای هاشمی، داستانهایی را برایش تعریف کردم. بعد هم گفتم به عنوان اینکه شما رئیس جمهورید و من یک ایرانی هستم، می خواهم شما یک ربع حرفهای من را گوش کنید. گفت من بیشتر از یک ربع هم می توانم حرفهای شما را گوش کنم. بعد هم شوخی کرد گفت اگر سروته داشته باشد. بعد من برایش گفتم که  در طی این هشت سال جنگ من هرگز از تهران خارج نشدم. یا ممنطقه جنگی بودم یا تهران بودم و هیچ وقت هم پنهان نشدم و کنار نرفتم. همه مدت هم عین فرماندهی که باید بجنگد، یک عده ای از بچه هایی را که می توانستند، به نیش کشیدم برای اینکه بتوانم داروی منطقه را تامین کنم. ولی در انتها متوجه شدم که ما خودمان می توانستیم سازنده خیلی از این قطعات باشیم. چطور ما به فکر این نیفتادیم که در این مدت این کار را انجام بدهیم؟ شما می توانستید دستور بدهید به کارخانه هایی که هستند، مقداری کمک شود تا بتوانند بسازند. خلاصه مقدار زیادی درد دل کردم. ایشان در آخر گفت، این مطالبی که شما می گویی، یک واقعیت تلخ است، ولی ما اگر آدمی را داشتیم که این چیزها را بسازد، قطعا می ساختند. چون نداشتیم، نکردند. در نتیجه، شما برو انجام بده. گفتم من این کاره نیستم. گفت مگر وقتی دارو و تجهیزات برای منطقه جنگی وارد میکردی، وارد بودی؟ یک روزی شروع کردی یاد گرفتی، انجام دادی. حالا هم میروی ویاد میگیری. من تو را به عنوان نماینده خودم میفرستم در یکی از کارخانه ها. من میدانم که موفق میشوی. من هم این کار را کردم. به عنوان بازرس ویژه رئیس جمهور رفتم و ماشین آلات و موارد دیگر را بررسی کردم. بعد خودم رفتم زکین پیدا کردم. با شرکتهای خارجی قرارداد بستم. ماشین خریدم. کار با ماشین را یاد گرفتم. به هر حال کارخانه سها را که بیش از 60 هزار متر سالن تولید دارد، راه انداختیم. ان موقع که ما مثلا یک میلیون سرنگ نیاز داشتیم، دو میلیون سرنگ تولید می کردیم و بعد از سرنگ سراغقطعات دیگر رفتیم، بعد هم وارد حوزه های دیگر شدیم. مثلا خط تولید صافیهای دیالیز را وارد ایران کردیم و یا کارخانه تمام خودکار تولید عصاره گیاهان برای استفاده دارویی را راه انداختیم.

منبع: دیدار در پاریس، به کوشش پدرام الوندی، موسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر، چاپ اول، سال 1395، ص 68