کسب نظر از امام درباره طرح عدم کفایت سیاسی رئیس جمهور
برای اینکه در رابطه با آقای بنی صدر، در مسأله ریاست جمهوری و طرح عدم کفایت سیاسی، نظرامام را بدانم، اول وقت به منزل ایشان رفتم. اعضای ستاد انقلاب فرهنگی و آقایان قدوسی و ربانی و خیلی ها بودند. امام هم مثل من نظرشان این بود که ترجیح دارد، آقای بنی‌صدر تابع قانون شود و رئیس جمهور بماند، اما به ظن قوی، ایشان تسلیم قانون نخواهد شد؛ لذا ما باید اتمام حجت کنیم، حتی ایشان را دعوت به مذاکره کنیم، اگر تسلیم نشد، چاره‌ای نیست باید به قانون عمل کرد.
امام از عواقب کار هم، نگران نبودند. آقای بنی‌صدر را قدرتی نمی‌دانند. به آقای قدوسی هم گفتند: اخطار کنند، اگر نتیجه‌ای نگرفتیم، نوبت برخورد می‌رسد و قرار شد، مجلس روی همین روال حرکت کند.
مصاحبه‌ای کردم و خلاصه‌ای گفتم. سپس به مجلس رفتم. از بخشی از کادر اداری مجلس، اداره تلکس و اداره قوانین بازدید کردم و به خواسته‌های کارکنان گوش دادم. گزارش ها راخواندم.
تظاهرات پراکنده‌ای علیه و له آقای بنی‌صدر در تهران و شهرستانها رخ می‌دهد. چند نفری‌هم تابه حال تلف شده‌اند.
ظهر به خواست آقای قدوسی با ایشان و آقای خامنه‌ای در اتاق من جلسه‌ای داشتیم.آقای قدوسی می‌گفتند: دوستان اجرائی در سپاه و جاهای دیگر از اینکه تصمیمات توسط حزب یا شخص آقای بهشتی، گرفته می‌شود و آنها در جریان نیستند، گله دارند؛ ولی واقعا این نیست. اشتباه کرده‌اند.
اصل مسأله، همین توقیف روزنامه هاست که شورای عالی قضائی، بدون مشورت و بلکه بر خلاف نظر دیگران، [اقدام] کرده است.
عصر، پرونده خودم را که در ساواک در جریان بازداشت ها جمع شده، مطالعه کردم. آقایان‌پرورش و یارمحمدی آمدند و راجع به نظر امام توضیح خواستند.
با آقای [عباس]دوزدوزانی (وزیر ارشاد) در مورد تقویت مالی روزنامه آزادگان ـ که دچارمشکل است و آگهی می‌خواهد ـ صحبت کردم.
منبع: کتاب خاطرات آیت الله هاشمی رفسنجانی سال 1360، عبوراز بحران، روز 23 خرداد
