روایت حسام الدین سراج از ورود به دنیای موسیقی و خوانندگی!
من از بچگی و باوجود سن کم، با ساز مرحوم استاد کسایی انس داشتم؛ خب همشهری هم بودیم، بعد هم ساز استاد شهناز مرا به وادی دیگری برد. برنامه‌های آن روزهای رادیو نیز مرا به وادی موسیقی کشاند. از گل‌ها بگیر تا گل‌های جاویدان، برگ سبز، گل‌های تازه و گلچین هفته استاد ابتهاج و برنامه‌های مشابه. در آن برنامه‌ها، بهترین‌های موسیقی سنتی ایرانی پخش می‌شد و خیلی‌ها از طریق آن عاشق موسیقی می‌شدند و انس می‌گرفتند و من نیز اینچنین شدم! درواقع من نیز یکی از هزاران دلشده این نوع موسیقی هستم. به ساز استاد فرامرز پایور علاقمند شدم و برای آموزش سنتور نزد استاد سیروس ساغری رفتم. بعد هم ملودی‌هایی ساختم و دوست داشتم کارهایم را به استاد شجریان نشان بدهم تا ایشان آن را بخوانند. با این حال آشنایی و ارتباط خاصی با ایشان نداشتم تا این که در حاشیه مراسمی فرصت آشنایی و گفت‌وگو پیش آمد. با لطف مرا به منزلشان دعوت کردند و سازم را هم بردم و کارهایم را که چند تصنیف بود شنیدند. فرمودند به دلایلی و به علت همکاری و تعهد با گروه‌های دیگر نمی‌توانم بخوانم و بعد هم یکباره فرمودند چرا خودت نمی‌خوانی؟ خودت باش و بخوان! و آن، سرآغازی بود بر خواندن من و کار مستقلم و کم‌کم باشرکت درکلاس‌های استاد شجریان در وادی آواز افتادم. هر کاری را هم که می‌خواندم خدمت ایشان می‌آوردم و راهنمایی می‌گرفتم… .
منبع: در گفتگو با روزنامه جام جم، پنجشنبه 1396/8/25
